در منبعها قوس و اخگر تقریباً امکان برانگیختن تمام عناصر پایدار در طرح تناوبی وجود دارد.
تخلیه قوس و جرقه به سمت آغاز منابع برانگیختگی از دهه 1920 برای طیف سنجی نشری وکیفی و کمی استعمال شده است. بسیاری از پیشرفت های نوین برانگیختگی قوس و اخگر در طی سالهای جنگ، دهه 1940 به سمت ویژه در پروژة منهتان اتفاق افتاد.
در منبع قوس dc ، 70 حرف 80 عنصر برانگیخته می شود. کاربرد اصلی قوس، برای تجزیه کیفی و نیمه کمی است، زیرا دقت پیمانه گیری های کمی چندان پسندیده نیست. منبع جرقة ولتاژ بالا، پر انرژی خیس از قوس است؛ حتی گازهای بیمانند و هالوژن ها باب تخلیه الکتریکی جرقه میتوانند برانگیخته شوند. امعان جرقه بیشتر از قوس dc است و برای پیمانه گیری های کمی برتری دارد.
منابع برانگیختگی انحنا
در این بخش مشخصه ها، مزایا و محدودیت های انواع گوناگونی از تخلیه های انحنا نظیر انحنا dc ، قوس ac ، قوس با اتمسفر کنترل شده و قوس پایدار شده حرف گاز مورد توجه قرار میگیرند.
انحنا که باب تجزیه طیف شیمیایی به کار می رود، تخلیه دی الکتریکی بین دو یا قید الکترود هدایت کننده است. یکی از الکترودها ،حاوی خاکه نمونه، مخلوط جامد یا پس ماندة محلول است. شدت پراکندن در کل زمان قوس زنی که آتش زدن نامیده می شود، به چهره فوتوگرافیکی یا الکترونیکی انتگرال گیری می شود. قوس می تواند باب هوا یا اتمسفری از دندان بی اثر آزادسوز باشد، یا به سمت وسیله گاز پایدار شود. قوس های آزادسوز بیشتر برای تجزیه های طیف شیمیایی به کار گرفته می شوند. سه نوع قوس مناسبت استفاده قرار می گیرد: قوس dc ، قوس ac و قوس نوبتی یا تک جهتی.