بسیاری از متخصصان حرکات انسانی روی
اهمیت این سوژه برای مربیان و معلمان تأکید دارند، جدای از این مهارت در مراقبت
(پایه ای برای 1) کنترل و ایجاد (محیطی ایمن،2) مطمئن وجود داشتن از اینکه ورزشکار (دانش
آموز سرگرم کار خود است،3) تحلیل و ارزیابی اجرای حرکات را به غرض (ارزیابی
مهارت،4) اصلاح کردن حرکات به منظور افزایش مهارت. البته موفقیت باب دو مناسبت اول
پیش شرط موفقیت باب دو مناسبت آخر است.
بیشترین تحقیقات که روی این موضوع
باب محیطهای آموزشی توسط بارت (Barret) و آلیسون (Allison) انجام شده است. آنها روی برداشت افرادی که کم و
بیش حرف بازی در محیط مجتمع سروکار داشته اند تحقیق کرده اند بارت روی نیاز معلمان
به سمت طرحی از آن چه آنها مراقبت می کنند و چگونگی این پاس بحث کرد. به سمت ویژه توجه
خاصی به سمت شناسایی موارد بحرانی (خطرناک) (یعنی مواردی که حرکات یا محیط روی نتیجه
عملکرد تأثیر بدی می گذارند) داشت. آلیسون تأکید داشت که مراقبان بی تجربه به
جزئیات حرکات توجهی نمی کنند و این مسأله را ناشی از مشکل تشخیص ویژگیهای مرتبط و
غیر پیوسته می دانست.
اندازه کمی از محققان جنبه های قابل ارزیابی مراقبت را بررسی
کرده اند. در این مطالعات محیط با محدود کردن آن به نمایش اطلاعات یک فیلم یا
ویدئو از یک یا تاخت ورزشکار ساده شد. از مراقبان خواسته شد حرف برای هر الگو حرکتی
؟؟ آسان مثل درجه بندی یا تعیین نوع حرکت را عرضه کنند هر چند همه ناظران قادر
بودند بعضی از خصوصیات سلسله مراتبی (ترتیبی) خاص حرکت را بفهمند اما حاضران با
آزمایش تر قادر بودند اطلاعات خاص و دقیق تری ارائه کنند.
هوف مان (Hoffman)
و همکارانش نیز چند تحقیق درباره ویژگیهای قابل ارزیابی مراقبت
(نظارت) انجام داده اند، آنها نیز حرکات را در یک محیط ساده شده اما با این تفاوت
که تأکید روی جهت های بیومکانیکی بود تا کلی نمایش دادند. محققان آلبوم ای از
توضیحات پذیرفتنی درباب تمام حرکت را ارائه دادند از مراقبان خواستند تا این
توضیحات را با مشاهدات خویش تلفیق کنند و مشخص شد که توانایی تشخیص درست جنبه های
بیومکانیکی یک حرکت نتیجه تجربه باب نظارت و آشنایی با ثانیه مهارت است.
در حالی که مطالعات و
سایرین زیر ساختی ایجاد کرده اند که بتوان روی ان کارکرد، ولی سئوالات بسیاری بی
پاسخ مانده است. برای مثال، باب نبود توضیحات از پیش تعیین شده دربارة یک حرکت،
مراقبان چه گزینه هایی را برای چه چیز، کجا، و کی دید کردن تعیین کنند؟ آیا
مراقبان بی تجربه گزینه هایی مشابهی انتخاب می کنند اما برای فهمیدن نیاز به تکرار
بیشتری دارند؟ چه اندازه از توانایی مراقبت نتیجة تجربه است تا آشنایی با آن مهارت؟
به این ترتیب: هدف از این تحقیق رسیدن به جوابهایی به این سئوالات است.
در این تحقیق آبادی مراقب به عنوان
آزمایش شونده شرکت کرده اند. شش تای آنها به دلیل سابقة تدریس یا مربی گری با
تجربه محسوب شده اند. چهارتای دیگر مبتدی تلقی شده اند: آنها با ورزشها ناآشنا
نبوده اند اما در تحلیل احاطه ها ناآشنا بوده اند. هیچ کدام از مبتدیان فعالیت
مربی گری یا تدریس نداشته اند.
کاری که همة آزمایش شونده ها مشاهده
کردند پرتاب لاکروس بود. کار نسبتاً ناپیوسته بود. به این دلیل تعیین شده بود که
برای همه آزمایش شونده ها تقریباً بیگانه بود. کسی که این حرکت را اجرا می داد یک
ورزشکار بود. اما در این رشته نه آموزشی دیده حیات و نه تخصصی داشت.
فیلمی از نمای بالا از ورزشکار
هنگامی که چند قدم استنباط و توپ را پرچینوشکن کرد تهیه شد. باب مقدمه طولانی پیش از
انجام حرکت در فیلم گذاشته شد که آزمایش شونده ها پیش از اینکه هر حرکتی اتفاق
بیافتد به سمت آن علاقه مند شوند. جزئیات کامل حرکت نیز باب فیلم ضبط شده بود داشت،
قید حرکت باب کادر دوربین بود و تنها چیزی که در هر زمان خارج از کادر بود توپی
حیات که پرچینوشکن شد.
به آزمایش شونده ها گفته شد فیلم
لاکروس را مشاهده خواهند کرد و اینکه آنها باید نقش مربی تا اسم آموزنده (این گزینه به
عهده خودشان بود) را در آن پهنه فرض کنند. و آنها به سمت آغاز یک مربی یا معلم وظیفه
داشتند تا درسی حرکت ورزشکار را بررسی کنند. دستورالعملی به سمت آنها داده شد تا گزینه
های خوب، بد، درست، نادرست، مطلوب یا نامطلوب را انتخاب کنند. به سمت آزمایش شونده
گفته شد تا اهمیت هر کدام از مشاهداتشان را توضیح دهند. هر نظری قابل قبول بود صرف
نظر از اینکه برای مشاهده کننده کلی یا بی اهمیت باشد. تا حدی هم این کار را برای
اطمینان از اینکه تمام دید کننده ها (به ویژه بی تجربه ها) با هدف مشترکی این
کار را می کنند. هر قید این مسأله به آنها فرموده نشد ولی انتظار می رفت هر مراقب
استراتژی مشاهده خود را طراحی و ادا کند.