» :: مقاله برگردان شده کشاورزی پایدار: گیاه شوره زار فایل لاتین: 11 صفحه فایل ترجمه: 12 برگ نوشته مربوط به سال 2014 گیاه شوره زار، یک سنخ ی گیاهی شوری زی از بهر کشاورزی پایدار در مناطق بیابانی: عنوان لاتین: Saltgrass, a True Halophytic Plant Species for Sustainable Agriculture in Desert Regions چکیده:
بیابان زایی بلاوقفه از ارض های قابل کشت به دلیل شهرنشینی ، گرم شدن کره زمین، آب و استفاده از آبهایی با درجه شوری کم برای آبیاری، به خصوص در مناطقی که کمبود آب را تجربه کردهاند، است. استعمال از ماء با درجه شوری کم برای آبیاری، بیشتر در مورد گیاهانی است که با خاکهای شور و کمبود آب در این مناطق تحت فشار هستند. بنابراین احتیاج فوری برای پیداکردن گونههای گیاهی مقاوم در جلو شوری یا خشکسالی برای زنده ماندن یا حفظ شدن تحت چنین شرایط سختی، وجود دارد. چونکه گیاهان بومی تقریبا تحت قید اینسان شرایطی رشد می کنند، و با این تنش ها (یا فشارها) آمیزگار هستند، آنها بهترین و مناسب ترین انتخاب برای استفاده تحت چنین شرایط سختی هستند. اگر گونههای مقاوم در برابر فشار الا تنش، از این گیاهان بومی به طور موفقیتآمیزی شناسایی شوند، استفاده از آنها توسط تولیدکنندگان انگیزه صرفه جوییهای قابل توجهی در درآمدها خواهد شد و باعث صرفه جویی قابل توجهی در پول کشور خواهد شد. تحقیقات من در دانشگاه آریزونا در مورد گیاهان شوره زار، گونههای گیاهی شوری زی، نشان داده است که این گیاه یک مقاومت بلند باب برابر شوری و خشکی و یک توان بسیار عالی برای چنین شرایط سخت دارد.