زندگینامه سید جمال الدین اسد آبادی

خرید این محصول

» :: زندگینامه آقا جمال الدین حیدر آبادی

                                                            سید جمال‌الدّین اسدآبادی                        

 رحلت :                استانبول

علت مرگ:               خرچنگ آرواره

آرامگاه :                   کابل افغانستان

نام‌های دیگر:        جمال‌الدین الافغانی و آقا محمد اصل صفدر الحسین

تحصیلات:                حوزوی

پیشه :                       اندیشناک دیپلماتیک و مبلغ اندیشه اتحاد اسلام

دین :                        اسلام                                                                                                  

مذهب:                               والدین شیعه. بشخصه مشخص نیست.

آثار:                       جزوه نیچریه    مقالات در روزنامه «عروةالوثقی»   مقاله باب رد خطابه ارنست رنان مقالات            در نشریه «ضیاءالخافقین»   تتمة البیان فی تاریخ الافغان

                                     مقبره آقا جمال‌الدّین اسدآبادی باب دانشگاه کابل

                                      مقبره سید جمال‌الدّین اسدآبادی در دانشگاه کابل

سید جمال‌الدّین اسدآبادی (۱۲۱۷خورشیدی اسدآباد همدان-۱۲۷۵خورشیدی استامبول) که از او با نام‌های جمال‌الدین الافغانی و آقا محمد اصل صفدر الحسین نیز نام برده می‌شود. اندیشمند سیاسی و پول اندیشه ائتلاف اسلام بود. وی همچنین از اولین تئوری پردازان بنیادگرایی اسلامی اسم می‌شود. از او با عنوان آغازگر نهضت سمر اسلامی در سده‌های آخری نام می‌برند. سید جمال‌الدین اسدآبادی اولین متفکر تازه و پرکار اجتماعی بود که نسبت به بیماریهای مدنی جوامع مسلمان و ضعف‌های موجود در ثانیه هشدار داد. و در مقابل قدرتهای غربی اسلام گرائی را تبلیغ نمود. تاثیر او بر کشورهای اسلامی، مخصوصاً ایران و مصر برازنده تدقیق است. در آبادی اسد آباد همدان باب محله با سابقه((امامزاده احمد))مردمانی نجیب از سادات حسینی زندگی می گذرانند و پاکمردی از تبار پیامبر صلی اللهعلیه و شاهین راهبری آنان را بر عهده دارد. سید صفدر عالمی پارسا و دانشمندی پارساست که ساکنان کوچه سیدان ، سالاری ثانیه بزرگوار را پذیرفته و دل به فرمانش سپردهاند.

وی از نوادگان معصوم سجاد علیه السلام است وخاندانش از سال 673 ق در محله((سیدان))اسد آباد همدان جای گرفته اند. اکثر آنان از سزا علم ومقتدای مردم و قاضی دیار خود بودند و از میانشان خوشنویسان معروفی چون((میرزکی))(برادر آقا صفدر)برخاسته اند. این آل در میان مردم اسد برپا به طایفه مراد الاسلامی معروف بوده وهستند. آدم اسد آباد برای سید صفدر و نیاکان وی احترام خاصی قائل بودند بخصوص ‍اینکه آل کرامات و سجایای برجسته ای داشته اند.

سید صفدر وهمسرش (سکینه بیگم ) از یک ریشه و اصل بودند. نیای ارجمند آن دو،((میر اصیل الدین))فرزند((میر زین الدین حسینی))دو پسربه نامهای((میر رضی الدین))و((میر شرف الدین))داشت که سکینه بیگم بنت مرگ شرف الدین بود. او زنی باسواد و انیس به قرآن بود که همچون جفت آشنا از تربیت خانوادگی و نجابت ذاتیبرخوردار گشته ، پیوسته در رونق کانون گرم تعیش می کوشید.

آری ، سید حسن الدیندر ماه شعبان 1254 ق . (آبان 1217 ش ) باب چنین فضای پاک معنوی پا به عرصه وجودنهاد.

محتویات

    * ۱  ملیت

    * ۲  کودکی و برنایی

    * ۳  جوانی

    * 4  تحصیلات

    * 5  ورود به تهران

    * 6  هجرت به نجف

    * 7  سید در ملحد افغان

    * 8  حضور در مصر

    * 9  سفر به اروپا، ستیز در قلب اروپا ، بازگشت به ایران و اخراج میانجیگری ناصرالدین‌شاه  

    * 10  در عثمانی

    * 11 غروب افتاب

    * 12  اندیشه

    * 13  اتهام خبرآور بودن و جنجال‌ها پیرامون بود سیدجمال

    * 14  در بته ٔ نقد خودش

    * 15  رد

ملیت

اطلاعات اندکی درباره جایگاه زا و خانواده وی در دست است و محل تولد او همیشه محل اختلاف بوده‌است. با بود لقب «افغان» که او خود را با آن معرفی می‌نمود و با ثانیه شناخته شده بود، وی ایرانی و شیعه و از آدم اسدآباد همدان بود. گمان می‌رود که سیدجمال‌الدین صلاح نمی‌دانسته کسی به هویت وی اساس ببرد به طوری که گاهی به سمت جای اسدآبادی، اسعدآبادی امضا می‌نمود. محمد عبده شاگرد سید جمال الدین و برگرداننده کتاب نیچریه وی به لسان عربی، در مقدمه ترجمه کتاب می‌نویسد، آقا جمال الدین ایرانی حیات ولی به دو علت خود را افغانی معرفی می‌نمود: آغاز اینکه بتواند باب کشورهای عربی خود را سنی معرفی کند و به هدف‌هایش برسد. دوم اینکه خود را از دست آیین‌نامه‌ها سختی که دولت ایران از بهر اتباعش در خارج قرار داده بود برهاند.

کودکی و نوجوانی

او از پنج سالگی به فراگیری دانش نزد اب خود پرداخت. او برای ادامهٔ تحصیل به آموزشگاه ٔ صاحیه قزوین رفته ودروس حوزوی را تا سطوح عالی نزد برادران برغانی آموخته و سپس تهران مهاجرت کرد. وی در همین دوران و باب حالی که افزون از شانزده سال نداشت، پشت از چند دیدار با آیت‌الله طباطبائی مرجع بزرگ وقت درجه فقاهت را بدست‌آوردن کرد. [نیازمند منبع] مدت زمانی بعد عازم نجف شد تا از آموزش کسانی چون شیخ مرتضی انصاری بهره جوید. از اساتید دیگر وی در نجف می‌توان به باسواد حسین‌قلی همدانی استعاره کرد. بسیاری از پژوهشگران بسان حسن یوسفی اشکوری و محمد مسعود نوروزی ، سید جمال را بنیانگذار و آغازگر روشنفکری دینی الا نوگرایی دینی در آفاق اسلام می دانند. نوگرایان دینی باورمند به سمت دینی عقلانی و سازگار با مدرنیته و علم جدید هستند. بنابراین این اندیشه غلط که برخی سید حسن را در حوزه بنیادگرایان دینی معرفی می کنند ، ناشی از ضعف دانش و درگذشت تحلیل درست آنهاست. ( منبع: روشنگر شرق سید حسن الدین حیدر آبادی، انتشارات قصیده سرا، محمد مسعود نوروزی؛ درآی غافله،حسن یوسفی اشکوری).

برنایی

سید حسن الدین باب سن ۱۸ سالگی در اکثر علوم رایج در آن زمان به مقام عالی رسید. بعد به هندوستان و حجاز و مکه سفرهایی کرد و سرانجام به سمت افغانستان مراجعت نمود. ودر آنجا شریک اسرار دوست محمد خان امیر افغانستان شد. در تذکره هرات نیز دوست او بود. سپس به مصر رفت و حرف دانشمندان آنجا جلیس شد. او در پافشاری‌کننده به خاطر دانش و کمالاتش بسیار معروف شد و باب تام ازهر منطق و فلسفه درس می‌داد. مراد محمد عبده و گروهی از فضلای پافشاری‌کننده در پایه او حضور داشتند.

تحصیلا