برنامه پنج ساله آغاز و مالیاتها :
برنامه ریزی اقتصادی را می توان کوشش آگاهانه دولت در جهت
هماهنگی تصیممات اقتصادی باب بلند مدت و تاثیر گذاشتن، جهت دادن و در بعضی موارد
کنترل روی و رویش متغیرهای اصلی اقتصادی یک کشور (مانند درآمد، مصرف، اشتغال،
پول گذاری، پشت انداز، صادرات و واردات و …) برای رسیدن به یک سلسله آماج های از
قبل تعیین شده توسعه دانست.
ازاینرو پروگرام اقتصادی به سادگی یک رشته هدف های کمی اقتصادی خاص
است که باید در طی یک دوران زمانی به آنها رسید .
پروگرام های اقتصادی هم باده توانند جامع باشند و هم چزئی در
یک پروگرام تام تنظیم هدف ها به گونه ای است که تمامی جنبه های اصلی اقتصادی ملی
را باب بر باده گیرد. یک برنامه اندک فقط بخشی از اقتصاد مربوط به ملت را شامل می شود .
فرایند برنامه ریزی را می استطاعت تلاشی دانست که طی آن دولت آغاز هدف
های اجتماعی را انتخاب می کند سپس هدف های جوراجور را تعیین باده کند. و بالاخره
چهارچوبی از بهر اجرا، هماهنگی و بازدید برنامه توسعه تشکیل می دهد .
تحصیل به بهترین اسلوب استفاده از منابع کمیاب برای توسعه
اقتصادی یکی از الزامی ترین وظایف پروگرام ریزی است. راه برونداد ارض های در حال
توسعه از تنگناهای عقب مانده در عرصه های جوراجور اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی همانا
پایه ریزی یک انتظام جامع برنامه ریزی جهت توسعه همه جانبه اقتصادی و اجتماعی، سیاسی
و فرهنگی باده باشد .
آغازین برنامه جمهوری اسلامی ایران از بهر سال های 66-1361 در
چهارچوب رسم اساسی تدوین گردید که به دلایل مختلف از جمله جنگ تحمیلی به سمت مورد
ادا گذاشته نشد .
عملاً آغازین برنامه جامع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور در تاریخ
11/1/1368 به سمت اجابت مجلس شورای اسلامی و نگهبان رسید. که سالهای 72-1368 را در بر
می گیرد.
این رسم که مشتمل بر ماده واحده و 52 تبصره می باشد که
هدف های بسیار و کمی تدبیر های کلی و برنامه های اجرائی برنامه اول جمهوری اسلامی
ایران را منعکس باده نماید. باب این پروگرام برای بخش های مختلف اقتصادی هدف هایی
تعیین شده است.
آماج های کلی از بهر بخش مالیاتها عبارت است از :
«تکمیل و اجرای نظام مالیات ها در جهت توزیع منطقی تر درآمد و
ثروت» همچنین در قسمت الفبا مشیء های اساسی خط مشیء بنیادی برای بخش مالیات ها عبارت
است از: «ارتقا سطح کوشش مالیاتی در خصوص مالیت های بر درآمد. (به ویژه باج بر
شغلها باج بر مستغلات و مالیت بر ثروت) از طریق بهبود روش های جمع آوری مالیات
و تدوین قوانین و آییننامهها بایست »
در قسمت هدف های کمی نیز هدف هایی برای بخش مالیات های تعیین شده است
که عبارتند از:
·
نسبت درآمدهای مالیاتی به پدیدآوری ناخالص داخلی از 3/4% در سال 1367 و
به سمت 4/8% باب سال 1372 افزایش خواهد یافت .
·
انتساب درامدهای مالیاتی به سمت هزینه های جاری از 8/28% در سال 1367 به
6/67% در سال 1372 ازدیاد باده یابد .
·
رشد اسم سالیانه درآمدهای مالیاتی 1/25 باج های مستقیم 2/24 و
مالیات های غیر مستقیم 2/30% تعیین شده است.
بررسی درآمدهای مالیاتی در طول پروگرام آغاز
·
درآمدهای مالیاتی در سال 1367 به سمت 986 هزارمیلیون ریال بالغ می شود. در
سال 1371 حدوداً 8/3 جلو شده و به 8/3774 هزارمیلیون ریال می رسد. این درآمدها هر
ساله دارای رشد مثبتی بوده است. به طوری که متوسط رویش سالانه درآمدهای مالیاتی
7/40% باده باشد. و این در حالی است که اسم رشد درامدهای مالیاتی قبل از انقلاب یعنی
در سال های 57-50 به سمت میزان 4/30% بوده است و در سالهای بعد از انقلاب تا قبل از
برنامه 5 ساله اول یعنی سالهای 67، 58 به سمت اندازه 5/13% بوده است .
·
درآمدهای مالیاتی در سال اول برنامه یعنی سال 1368 در حدود 13% از
برنام پس بوده است. و در واحد زمان ( 1369 تقریباً صفت برنامه می شود. در واحد زمان ( های 71،
70 به صترتیب 5/138% و 155% از برنامه برابر بودند .
انتساب کل مالیاتها به تولید آمیخته داخلی که در سال 1367 معادل 5/4
درصد بوده است. باب سال 1371، 2/6% افزایش باده یابد. اما با بود این افزایش این
نسبت در تمام سالهای پروگرام از برنامه عقب بوده است .
امعان درآمدهای مالیاتهای صفت در طول برنامه
مالیاتهای مستقیم که در سال 1367 به سمت میزان 646 میلیارد ریال رسیده
بود. در سال 1371 معادل 1991 هزارمیلیون ریال می باشد. یعنی حدوداً سه جلو شده است.
این مالیاتهای تمام ساله دارای رشد مثبتی بوده اند. به سمت طوری که متوسط رشد سالانه
آنها در طول سالهای برنامه صفت 9/33% بوده است. و این در اسم است که متوسط رشد
سالانه آنها در پروگرام معادل 2/24% تعیین شده حیات .
همچنین متوسط رشد سالانه مستقیم باب سالهای قبل از انقلاب (57-1350)
برابر 1/38% بوده است. و در سال های بعد از انقلاب تا پیش از آغاز برنامه اول
67-1358 معادل 8/14% بوده است. این مالیات های در سال های 68 و 69 به سمت ترتیب به
میزان 5/19% و 8/8% از پروگرام پس افتاده اند. ولی در سالهای 70 و 71 به سمت ترتیب
معال 9/110% و 128% از برنامه پیشی می گیرد.
نسبت مالیت های صفت به سمت کل مالیاتها در برنامه 60% برای تمام سالها
تعیین شده بود. این رقم به طور متوسط 53% اجرا یافته است .
در این اقبال از بهر هر کدام یک از مالیات های مسقتیم آزمون
ضروری انجام باده شود. تئوری صفر این آزمون بیان باده دارد که بین عملکرد و برنامه
اختلاف فاحشی وجود ندارد. و اگر تفاوتی بود دارد قابل تاویل نیست. که بین عملکرد و
برنامه اختلاف فاحشی وجود دارد. که این افتراق می تواند به صورت عقب وجود داشتن از
عملکرد از برنامه یا جلو بودن عملکرد از پروگرام باشد. به سمت این ترتیب هرگاه t محاسبه شده منفی
باشد بدین مراد می باشد که عملکرد از پروگرام عقب بوده است و هرگاه مثبت باشد یعنی
عملکرد از پروگرام جلو بوده است. و این جلو یا عقب وجود داشتن اگر در ناحیه عدم اثر واقع
شوند اختلاف بازده زشت نخواهد بود و اگر در ناحیه رد قرار گیرد اختلاف حاصل فاحش
خواهد بود.