زباله به مواد زاید جامدی فرموده می شود
که عمدتاً به واسطه فعالیت انسان در بخشهای کشاورزی، صنعتی و شهری تولید می شوند.
آدم انواع مواد را حرف سختی از طبیعت
به دست می آورد و به سمت آسانی تبدیل به زباله کرده و به سمت طبیعت باز می گرداند. در
گذشته زباله ها در دوری تکوینی ایجاد و تبدیل میشدند؛ اما امروزه دیگر امکان چنین
دوری وجود ندارد، زیرا میزان آشغال ها بیش از آن است که تجزیه و تبدیل آنها باب یک
دوره زمانی مناسب ممکن باشد.
در یک زیست بوم بکر و دست نخورده،
مواد برازنده تجزیه زباله ها به وسیله باکتریها تجزیه شده مجدداً میانجیگری موجودات و
گیاهان مورد استعمال قرار می گیرند. یک جامعه آکنده جمعیت انسانی به اندازه ای زباله
تولید می کند که تجزیه طبیعی آنها باب محیط غیر ممکن است. بعضی از زباله ها نیز
اصولاً در طبیعت غیر قابل تجزیه هستند. بنابراین، افزایش زباله ها به سمت مقدار زیاد
باعث آلودگی زمین، هوا و ماء می شود.
انباشت زباله ها موجب زشتی محیط نیز
می شود و همچنین تولید بوهای نامطبوع از مادهها آلی موجود باب زباله ها در اثر نشو و
نمای موجودات بیماری زای ذره بینی از مشکلات دیگری هستند که توسط زباله ها به وجود
می آیند. گفتنی است که گردآوری زباله ها باب فضای آزاد و سوزاندن آنها باعث تخریب
محیط زیست میشود.
یکی از راه های پیشگیری از خطرات
آشغال در محیط زندگی، دفن بهداشتی آن است. باب تعیین محل دفن زباله باید شرایطی را
در نظر گرفت که عبارتند از: پستی و بلندی، موقعیت سطح آبهای زیرزمینی، مقدار
بارندگی، سنخ خاک و صفت و موقعیت منطقه دفن زباله در ارتباط با شبکه جریان آبهای
سطحی و زیرزمینی. بهترین محل برای دفن آشغال مناطق خشک است، زیرا در این گونه مکان
ها شیرابه اندکی به بود می آید و شرایط تدفین نسبتاً ایمن است.
پشه ها برای تخم ریزی به مادهها در حال
الواطی و تجزیه احضاریه می شوند. رویش تخم و لارو (کرمینه) مگس ها بستگی به میزان مواد
غذایی و پایه تاب زباله ها دارد. در شرایط و پایه حرارت درخور رشد تخم تا مرحله
مگس بزرگسال در طول 7 تا 8 روز انجام می گیرد. بنابراین مدت ماندن زباله باب مرحله جمع
آوری و حمل و نقل بایستی کمتر از این مدت باشد.
آماده کردن ظروف جمع آوری زباله- چه زباله دان های خانگی و
چه جایگاههای موقت زباله- به پوشینه و نیز بهداشتی کردن محل دفع زباله می تواند تا
حدود 90 درصد موجب جلوگیری از تولید مگس شود. همچنین انباشته کردن زباله ها در
فضای آزاده موقعیت مناسبی را برای تکثیر مگس ها ایجاد می کند.
در بسیاری از موارد در زباله های شهری
غذا، آب و پناهگاه بود دارد که برای تولید مثل و ازدیاد جمعیت موش ها بسیار مناسب
است.
تخلیه مواد زاید جامد (زباله ها) در
محل های نامناسب، به وسیله جریان آبهای سطحی اعم از جویبارها، رودخانه ها و آبهای
حاصل از بارندگی، به نقاط مختلف صفت شده و باعث انتشار آلودگی می شود.
آشغال های شهری باب آخرین مرحله دفع،
به خاک و یا ماء منتقل می شوند. مواد حاضر در آشغال ها در تبادل آب و هوا در خاک
اختلال ایجاد می کند.
بر اثر آکنده شدن زباله ها در فضای
آزاد و باب فصل های گرم سال، گازهایی
(مانند CH4. CO2SH2 و CO) تولید می شود که این گازها با
وزش باد به سمت فضای شهرها وارد می شوند.
تخلیه زباله در سطح شیار جایگاه دفن و
پوشش ثانیه حرف خاک، و سپس تسطیح و فشردن آن، هوای موجود در میان زباله را به حداقل می
رساند و این امر به سمت همراه افزایش درجه حرارت در قشرهای زیرین زباله، موجب نابودی
کرمینه (لارو) حشرات و یا عدم تکامل و رویش آنها خواهد شد.
تدفین زباله و تنپوش سریع و کامل زباله
ها پس از تخلیه در محل دفن، باید به کوه طور کامل و صحیح اجرا پذیرد تا پرندگان از
اجزای زباله ها تغذیه نکنند. جستجوی خوراک باب میان زباله ها توسط پرندگان موجب
انتشار بسیاری از باکتری های مضر باب طبیعت می شود.
بسیاری از امراض مثل شکمروش های آمیبی
و باسیلی، تراخم، حصبه، سان حصبه، وبا، سل، جذام، طاعون و سیاه جراحت به وسیله مگس
شایع می شود.
وجود غذای کافی در لابهلای زباله ها
زمینه را برای رشد و تکثیر بیش از کرانه جانوران موذی مانند موش و سگ های ولگرد، گربه
و سوسک مهیا می کند.
مگس ها با نشستن روی زباله، مدفوع و کثافات، میکرب های جوراجور را
به وسیله موهای چسبناک و مژک های فراوان پیکر خود جذب می کنند و آنها را از طریق
ارتباط مستقیم حرف بدن انسان و یا مواد غذایی مورد مصرف انسان، به بدن وی منتقل می
کنند و موجب بروز اشکال بیماری ها در آدم می شوند.
برای تعیین جایگاه دفن آشغال معمولاً دو
نکته اساسی دوری از شهر و هزینه حمل و نقل زباله را در تماشا می گیرند.
موقعیت محل دفن زباله با توجه به آب
های سطحی و زیرزمینی تعیین می شود، عدم رودخانه، قنات، چشمه سار، مسیل و آب های
کوهستانی باب نزدیکی بخش دفن، از مهمترین معیارهای انتخاب محل دفن زباله است.
بهترین محل ها باب مناطق خشک است زیرا امکان آلودگی منابع آبی توسط شیرابه حداقل
خواهد بود.
محل دفن زباله نباید نزدیک و یا در
جانب بادهای پیروز به طرف شهر، روستا، جادههای اصلی و دیگر موسسات و اماکن عمومی
قرار داشته باشد.