» :: تذکره دانستنی های دنیای اسب ها
واژه ادهم (Aspa) آفریده نیک که باب اوستا آمده است، خود یک واژه، از دوره
پیش از تاریخ و به احتمال زیاد مادی(پارتی، اوستایی) است، و در پارسی
دیرین (asa) بوده و باب سانسکریت(acva) آمدهاست. و بسیاری از نامهای
اساطیری در متون کهن از این کلمه گرفته شدهاست، به سمت مانند: «اسپریس» به
معنی میدان اسب دوانی و «اسپست» به سمت منای یونجه که حرف تلفظی متفاوت به برخی
زبانهای دیگر صفت شدهاست. نام اسب همواره حرف واژههایی بسان چابکی
دوست بودهاست. پیشینیان برای اسبهای خویش احترام بسیاری قائل بودند به سمت
گونهای که معاشر اسب، نیاکان ادهم نژادین خود را تا ۱۲ نسل پشت میدانست و
به اثنا ارتحال اسبش به شدت غمگین میشدهمچنین اسب را جانوری نجیب نیز
میشناسند. ولی در هنگام خشم اسب نزدیکی به او بسیار بحرانی است.