آمار می گوید: 90درصد رژیم های لاغری شکست می خورند. رژیم های لاغری حتّی اگر پایین نظر بهترین متخصّصان تغذیه هم انجام شوند، جدای از عوارض بسیار اضافی که از بهر فرد ابداع می کنند؛ اغلب محکوم به شکست هستند .
مبنای علمی حقیقی تمام نظام های چاقی و لاغری، نظریه کالری است؛ به این معنا که تمام کس میزان کالری بیش از نیاز خود دریافت کند، این کالری اضافی به صورت بافتن چربی در بدن او ذخیره باده شود و فرد چاق می شود و در صورت مصرف کالری کمتر از میزان نیاز، این بافت چربی باده سوزد و کمبود کالری را جبران می آهسته و فرد باریک باده شود. این تئوری ثانیه قدر شایع و پذیرفته شده است که اکثر مردم عادی هم با مفهوم آن دوستی دارند. امّا آیا هر چیزی که عمومیت پیدا کرد و مورد پذیرش جهانگیر قرار گرفت؛ ضرورتاً صحیح است؟