تذکره «شادمانه کردنِ تنهایی» (To make (the loneliness) happy) که حاوی مجموعهای از یادداشتهای بیل دِربَک (Bill Derback; 1993-2013) است، به تازگی و در سال ۲۰۱۳ روانۀ بازار شد. این اثر مختصر (حدود پنجاه صفحه) و عمیق و خواندنی، اکنون به فارسی برگردان شده است و امکان خواندن آن برای فارسیزبانان نیز فراهم شده است. با این حال، با جلوگیری سوگیرانه (و تا حدّی مبهم) تربیت از افست ترجمۀ این اثر، مترجم به ناچار آن را در قالب نشر الکترونیک در اختیار علاقهمندان قرار داده است. امیدوارم با خواندن و نیز ارسال این ایز از بهر دیگران، هم خودتان لذّت ببرید و هم کمک کنید تا زحمت مترجم در ترجمۀ این اثر زیبا و عمیق، به هَدَر نرفته باشد.
دربارۀ تذکره و زندگی نویسنده، در ابتدای اثر به چهره اختصار مطالبی بیان شدهاند. الحال به بیان پروفسور گَن دو گِرِی (Gan de Gray) بسنده میکنیم که از دربک با عنوان «یکی از درخشانترین نبوغها در میان نویسندگان چند دهۀ اخیر» یاد کرده است. چند نقل سخن از کتابِ گفته شده را هم اکنون و دست به نقد، تقدیمتان میکنم:
– یکبار بیل از بهر من تعریف کرد که توشه مادرش دربارۀ ماجرایی که چند سال پیش از آن، در دیدار با یکی از اقوام آنها رخ داده بود، صحبت میکرده است؛ بیل هم سرش را به علامت تأئید حرف مادر، به بالا و پایین حرکت داده و گفته است: «بله؛ فکر کنم من هم اون روز اونجا بودم». امّا مادر بیل به او میگوید: «نه! این پیشامد واسه حدود هشت سال پیشه؛ تو الآن ده ساله که مهمونی نرفتی!» (ص۸؛ در: یادداشت کوتاهی از سَم گِلِندام)
– بله، وظیفۀ من این است که به آدمهایی که قصد خودکشی کردن ندارند، آرم بدهم که زندگی چهقدر زیباست. (ص ۱۶ از متن کتاب)
– (معمولاً) اسم و حوصلۀ ایضاح دادن ندارم. حالم هزار پاس بدتر از آن چیزیست که نمایش میدهم. آلودگی رادیو-اَکتیو هم که بگیرم، قید اسم میگویم: «چیزی نیست؛ خوردم زمین!» (ص۱۸ از متن کتاب)
– سالمترین بازی من، سرِ کار گذاشتن دیگران است! (ص۲۴ از متن کتاب)
– قید واحد زمان ( پیش، جایی برای خودم یادداشت کردهام: «فعلاً به چهار چیز قائلم: خوردن، خوابیدن، کتاب خواندن و تظاهر کردن». از آن همه، فقط اعتقادم به این آخری باقی مانده است.(ص۲۶ از متن کتاب)
این تذکره را پیشکش علاقمندانش باده کنیم.