سیمین خلیلی معروف به "سیمین بهبهانی"
تصنیفسرا سرشناس ،روز ۲۸ اسم ۱۳۰۶ خورشیدی در تهران به آفاق آمد. او آقازاده عباس خلیلی
(شاعر و ادیب و مدیر جریده اقدام) و نبیره حاج ملا علی خلیلی تهرانی است.
سیمین و
پدرش از بیت نامدار حوزوی خلیلی تهرانی بودند که در اواخر عصر قاجار جزو بیوت
حوزوی مهم و تأثیرگذار تهران و نجف شمرده میشدند. عباس خلیلی فرزند مراد اسدالله
خلیلی و نواده ملاعلی خلیلی (برادر بزرگ میرزا حسین خلیلی تهرانی) بود. باسواد علی و
میرزا صفت حبیب فرزندان میرزا محمد طیب تهرانی هستند که باب زمان فتحعلی شاه در تهران
به طبیب مردهزندهکن معروف بود.
میرزا
حسین میرزا صفت حبیب که خلیلی تهرانی نیز اسمی بود، به خاطر کهولت سن و پیشکسوت بودنش
نخستین فقیه بزرگ نجف بود که مشروطه را امضا کرد و تا زمانی که زنده بود، نامش در
پهلو آخوند خراسانی و شیخ عبدالله مازندرانی به سمت عنوان مراجع ثلاث نجف که حامی
مشروطه بودند، در بیانیههای تاریخی ثانیه اوقات به چشم میخورد .
به
اثر یکی از نویسندگان مربوط به حوزه مشهور نجف، میرزا حسین خلیلی پس از میرزای شیرازی
اجتهاد اکثر شیعیان را به سمت عهده گرفت . هر چند روحانی خراسانی به سمت دلیل جایگاه علمی و
هوشمندی سیاسیاش جایگاه بالاتری انتساب به میرزا حسین خلیلی داشت اما همه فقهای نجف
به دلیل کهولت سن خلیلی تهرانی به وی احترام ویژهای میگذاشتند. عموی بزرگ
خانواده پدری سپید بهبهانی باب زمان جنبش مشروطه بالغ بر صد سال سن داشت و همردیف
میرزای شیرازی و بخش شاگردان شاخص شیخ مرتضی انصاری محسوب میشد .
درباب فرجام مشروطهخواهی میرزا حسین خلیلی تهرانی دو شایعه در منابع تاریخی مورد بحث شده است؛ نخست آنکه برخی مخالفان نظام حکومتی مبتنیبرقانون اساسی معتفدند که وی در اواخر حیات از مشروطهخواهیاش تائب شد و عمرش کفاف نداد که ندامت خود را علنی کند. دیگر آنکه برخی موافقان مشروطه ادعا کردهاند که وی به سمت دست فرزند و نزدیکان شیخ فضلالله نوری مسموم شده و به قتل رسیده است