نظریه آسیب پذیری شناختی (نظریه شناختی بک، تئوری ناامیدی، آفت پذیری شناختی تراکنشی مدل استرس) بیان می آهسته که افرادی که دارای آفت پذیری شناختی با نشانه های افسردگی (نظام های باور بر از دست دادن، شکست، و بی ارزشی تاکید دارند) هستند ، بیشتر احتمال ابتلا به علائم افسردگی پس از وقوع یک رویداد منفی زندگی را دارند نسبت به افرادی که آفت پذیری شناختی ندارند. یکی از عملکردهای این شناخت منفی انگیزه تفاسیر بدخواهانه از حوادث ، در نتیجه نمایش بیش از حد بدبینانه از خود ، جهان و آینده و بنابراین به توسعه علائم افسردگی منجر می شود. این پایان نامه مطالعاتی مورد بررسی قرار داده است نظریه آفت پذیری شناختی غالب که توسعه علائم افسردگی در نوجوانان را ایضاح می دهد. حرف برابر همه سه نظریه اندیشه می شود که افرادی با سطح بالاتر آسیب پذیری شناختی فرض می شوند که ارائه می دهند الگوهای منفی تفکر باب پاسخ به یک اتفاق منفی که ممکن است با علائم افسردگی توسعه یافته ای آمیخته باشد. هر سه تئوری فرض باده کنند که آسیب پذیری شناختی نشان دهنده یک زنجیره با برخی از افراد که در سطحها بالاتری از آسیب پذیری شناختی نسبت به دیگران فرض می شوند باده باشد. همچنانکه، رویدادهای منفی بهترین مفهوم هستند باب ادامه یک زنجیره حرف برخی از رویدادهای منفی که از اهمیت بیشتری برخوردارند(به عنوان مثال، طلاق والدین، حاصل ضعیف تحصیلی). بر اساس این دیدگاه ،افراد دارای سطح بالاتر آسیب پذیری شناختی باید کمتر به دنبال حوادث منفی استرس زا از شروع علائم افسردگی باشند.
مقدمه
انعطافپذیری یکی از اجزاء آمادگی جسمانی و یک بخش کلیدی در پیشگیری از آسیب و تندرستی اجرای ورزشی میباشد. باب افراد غیرفعالی که عادت به زندگی کم تحرک دارند، عضلات و تاندونهایشان کوتاه و فاقد قابلیت کشش میشوند. به سمت عبارت دیگر آلت عضلانی در نتیجه بیتحرکی، به تدریج قابلیت ارتجاعی خویش را از دست میدهند و در نهایت دستخوش کاهش قابلیت کشش میشود( ). برای بسط سریع انعطافپذیری، تمرینات مربوط به گرم کردن اجرا میگردد که باب نتیجه اجرای یکسری حرکات کششی حرف میزان محدودی میتوان برانعطافپذیری افزود، لیکن این نوع تمرینات به سمت تنهایی نمیتواند سبب بهبود انعطافپذیری در درازمدت شود. امروزه تمرینات کششی به غرض توسعه انعطافپذیری، بخش مهمی از هر نوع فعالیت جسمانی به رقم میرود.
چندین شیوه کششی شامل ایستا، پویا و تسهیل عصبی ـ عضلانی گیرندههای عمقی (PNF) افزایش در انعطافپذیری را نشان دادهاند. برخی از مطالعات پیشین نشان دادهاند که روش کششی PNF افزایش بیشتری را در دامان حرکتی نسبت به سمت سایر روشها ایجاد میکنند. اگرچه برخی از مزایای استعمال از روشهای کششی PNF مشخص شده است لیک کارایی بیشتر این روشها در تحقیقات هنوز مورد سؤال است.
چندین نوع روش کششی PNF بود دارد که عبارتند از: CR، HR، CRCA و SRHR و ACR
شماری از مطالعات شیوه SRHR را در تحقیقات خود به کار بردهاند و هرکدام زمانهای متفاوتی را برای نگهداری انقضاض ایستا (MVIC) ذکر کردهاند. در نتیجه تعیین مؤثرترین زمان نگهداری فشردگی ایستا باب این شیوه باید بررسی شود. در صورتیکه زمان کوتاهتر MVIC، افزایش یکسانی ا در دامنه حرکتی (ROM) باب مقایسه با یک زمان طولانیتر ایجاد کند، مربیان و ورزشکاران ممکن است شیوهای که زمان کمتری را صرف کند، ترجیح دهند.
۲ـ۱ بیان مسأله
تمرینات انعطافپذیری به طور کلی به آغاز یک بعد مهم در اجراهای ورزشی پذیرفته شده است و بطور وسیعی بعنوان یک شیوه مؤثر باب درمان و پیشگیری از آسیبها مورد استعمال رسم گرفته است. تمرینات کششی برای افزایش قابلیت کشسانی بافت و بدین طریق افزایش دامان حرکت مفاصل ویژه طراحی شدهاند. اعتقاد حرف این است که افزایش دامنه حرکت عملکردهای ورزشی را بهبود و شدت و تعداد آسیبها را کاهش میدهد. با بود اینکه عوامل ارثی نقشی تعیین کننده در انعطافپذیری ایفاء میکنند، حرکتپذیری باتفصیل میتواند از طریق یک برنامه منظم حرکات توسعه دهنده انعطافپذیری حفظ و یا توسعه داده شود.
اجزاء مقاوم غیرفعال و انقباضی فعال در برابر کشش عضله مقاومت ایجاد میکنند و روشهای ویژهای برای کاهش مقدار چنین محدودکنندههایی پیشنهاد شدهاند.
به منظور توسعه انعطافپذیری، روشهای کششی مختلفی عرضه شدهاند که محققین بطور کلی آنها را به سمت سه سنخ ایستا، پویا PNF تقسیم نمودهاند. آیین کششی ایستا بند است از کشیدن عضله حرف نقطه احساس مقاومت و حفظ این وضعیت به مدت ۶ حرف ۶۰ ثانیه شیوه کششی پویا، متضمن حرکات تابی یا فعال میباشد. باب این نوع کشش، امت عضلات در حالت کشیدگی نگه داشته نمیشوند، بلکه از حرکات پویای مکرر باب یک زمان کوتاه استفاده میشود. به عقیده کنت و وس، PNF بند است از تسریع یا توسعه مکانیسم عصبی، عضلانی از طریق تحریک گیرندههای عمقی
از رایجترین روشهای PNF که ورزشکاران در تمرینات خود مورد استفاده قرار میدهند، روش SRHR است که به عقیده برخی محققین انعطافپذیری را بیش از سایر روشهای کششی باب PNF افزایش میدهد. روش SRHR شامل انقباض ایستای عضلات مخالف، پس از انقباض عضلات موافق است و از آنجاییکه هر دو گروه عضلانی موافق و پادزهر در این روش انقباضیافته میشوند، با تحریک گیرندههای عمقی درون عضلانی از طریق بازداری اتوژنیک و بازداری دوسویه موجب بسط (راحتی) باب عضله تحت کشش میشود.
متون متعددی که از روش SRHR استفاده کردهاند، هر کدام زمانهای متفاوتی را برای نگهداری MVIC توصیه نمودهاند. باب حالیکه برخی از متون دوران مشخصی را برای MVIC ذکر نکردهاند، برخی از محققین ۳ ثانیه MVIC را در روشهای مختلف PNF مورد حمایت قرار دادهاند. در مطالعات دیگر ۵ ثانیه و ۶ ثانیه MVIC نیز مورد استعمال رسم گرفته است. بعلاوه، ابهام وقتی بیشتر میشود که محققان ۷ ثانیه، ۷ حرف ۸ ثانیه، ۱۰ ثانیه، ۱۵ ثانیه و حتی تا بیش از ۲۰ ثانیه MVIC را نیز بکار بردهاند.
مطالعه حاضر تأثیر ۵، ۱۰ و ۱۵ ثانیه MVIC در کشش PNF به آیین SRHR را بر توسعه دامنه حرکتی مفصل ران مورد بررسی رسم میدهد. باب حقیقت محقق در جستجوی پاسخ به این سؤال است که آیا بین زمانهای ۵، ۱۰ و ۱۵ ثانیه MVIC در روش SRHR تفاوتی بود دارد یا خیر؟
فهرست مطالب :
نوع فایل : دعا (doc)
حجم فایل : ۹۳ کیلوبایت (zip)
تعداد صفحات : ۱۱۷ صفحه
استحقاق جوش پذیری وجوشکاری آلومینیم وآلیاژهای ثانیه
خواص منحصر بفرد وکم نظیر آلومینیم، انگیزه شده است حرف دست اندرکاران صنایع گوناگون، آلومنیم و آلیاژهای آنرا برای ساخت اشکال قطعات بکار گیرند. مهمترین خواص آلومینیوم عبارتست از:
۱- وزن مخصوص کم (معادل 2.7 کیلوگرم بر دستی متر مکع
-مقاومت زیاد باب برا بر خوردگی، به سمت بلد تشکیل یک لایه (فیلم) اکسیدی به ضخامت 0.025 میکرون.
-نسبت استحکام به سمت وزن بالا.
-هدایت حرارا تی زیاد.
-قابلیت ا نعکاس نور و حرارات.
-خاصیت اخگر نزدن وغیرمغناطیسی بودن.
-شکل پذیری با روش های مختلف.
-استحکام بالا باب درجه حرارت های پایین.
-سمی نبودن.
-اتصال آسان.
-آلیاژ پذیری حرف اغلب عناصر.
مشکلات اصلی درجوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای ثانیه این مشکلات عبارتند از:
1-نقطه ذوب آلومینیوم وآلیاژهای ثانیه درحدود 450 تا 660 درجه سا نتیگراد است. برایاینکه باب هنگام ا فزایش درجه حرارت ویا حل تغییر رنگ نمی دهد. بنا بر این امکانپذیر است باب اثر زیاد نگه داشتن منبع حرارت روی قطعه، حرارت فوق ذوب، افزایش سیالیت وجذب دندان ائتلاف بیفتد. برای کنترل درجه حرارت، استفاده از یک پیرومتر اندرز می شود.
2-از انجایی که هدایت حرارتی آلومینیوم وآلیاژهای آن تقریبا 3 حرف 6 برابرآهن وآلیاژهای آن است، بنابراین انتقال وتوزیع حرارت درزمان جوشکاری آلومینیوم، به اطراف مسیر جوش بسیار سریع خیس و بیشتر از آهن است. به سمت همین دلیل، اگر منبع حرارتی به اندازه یی بسنده قوی نباشد، حرارت ابداع شدهقادر به حل نمودن فلز پایه و جوشکاری نخواهد بود. ازاینرو استفاده از حرارت زیاد و روشهای جوشکاری که سرعت اسم و مرکزیت زیادی دارند توصیه می شود.
3- انبساط و انقباض الومینیوم و آلیاژهای آن، در ایز جوشکاری و بارد شدن پس ازآن، تقریبا 2 برابرفولاد بوده و انقباض حجمی ناشی از انجماد آن در حدود 4 تا 6 باب صد است که سبب تمرکز تنشهی داخلی میشود و منجر به پیچیدگی ، حرف برداشتن ، استحاله ابعاد و ترکیدگی خواهد شد. استعمال از فیکسچرو نگه خداوند درحین جوشکاری برای رفع این نقیسه بی تاثیر نیست.
4-آلیاژهای آلومینیومی که در ایز عملیات حرارتی ، سختی بالاتری پیدا کرده اند، در ایز حرارت ناشی از جوشکاری در مناطق مجاورخط جوش نرم میشوند.
5-حرارت بیتجربه از جوشکاری انگیزه مقاومت و خوردگی آلومینیوم و آلیاژهای آن در بخش مجاور خط جوش نیز می گردد زیرا تغییرات دما ، سبب ابراز تغییر در پیمانه دانه ها و یا رسوب بعضی ترکیبات و فازهای بین فلزی و الا ناخالصی ها باب مرزدانه ها می شود که همگی در کاهش مقاومت به سایش آلیاژ نقش به سزایی دارند.
6-ایجاد ترک در منطقه جار اتصال ، به علت ایجاد لایهای مذاب بعضی ترکیبات بین فلزی (با نقطه ذوب پایین ) باب این مناطق است. برا افت این نوع ترکها ، باید از مفتولهای جوشکاری نقطه ذوب پایین استفاده کرده، تعجیل جوشکاری را افزایش داده و از فرایند جوشکاری استفاده نمود، حرف حداکثر تمرکز حرارت را باب یک نقطه ایجاد کنند.
جوش پذیری آلیاژهای الومینیوم
1-آلیاژ های آلومینیومبا جوش پذیری اسم
2-آلیاژهای الومینیوم با جوش پذیری اسم
3-آلیاژهای آلومینیوم با جوش پذیری محدود
4-آلیاژهای آلومینیوم غیرقابل جوش پذیری(جوشکاری آن ها توصیه نمی شود)
آماده سازی قطعات آلومینیومی وآلیاژهای آن برای اجرا جوشکاری قبل از جوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای آن، باید موردزیررا درنظرگرفت:
1- تمیزکاری قبل ازجوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای آن
2- آماده سازی وطراحی اتصال ولبه سازی درجوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای آن
3- طراحی فیکسچرونگه خداوند درجوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای ثانیه
4- پیشگرمای درجوشکاری آلومینیوم وآلیاژهای آن
5- ا نتخاب فلز پرکننده برای چوشکاری آلیاژهای آلومینیوم
1 : برای دستیای به یک جوش با کیفیت بالا، تمیزکاری آلومینیوم وآلیاژهای آن قبل ازجوشکاری اجباری است. به طورکلی، درجوش های اشعله ای، از بهر برداشتن اکسیده سطحی، سطح فلز اساس ومفتول جوشکاری را کاملا به سمت فلاکس، روانساز یا تنه کارآغشته می نمایدامادر قطعه کاراز نظر الکتریکی به قطب منفی متصل می شود بنابراین لایه اکسیدی به سمت طور خودبه خود رفع می شودونیازی به سمت روانسازیاتنه کارنیست. باب هرصورت وبه هر روشی، باید سطح فلز پایه از هرگونه چربی، روغن، گریس، تری ولایه اکسیدی کاملاپاک شود. ایضاً لایهءاکسیدی چهر مفتول های جوشکاری نیز باید پاک شود. اسید فسفریک والکل، از بهر پاک کردن لایه های اکسید