مقدمه
آنچه که از بهر بسیاری از معلمان و دست
اندرکاران آموزش و پرورش و خانوادهها مطرح است، این که در امر یادگیری و پیشرفت
تحصیلی دانشآموزان، عملکرد گروهی و همکاری میان آنها مهمتراست یا رقابت انفرادی؟
در گذشته ایقان بر این بود که کلاس درس باید از آرامش و خاموشی مطلق برخوردار باشد
و نیز دانشآموزان را به رقابتی سخت و تنگاتنگ با یکدیگر وا میداشتند. اما امروزه
بسیاری از مدرسهها باب صدد استفاده از برنامههایی هستند که دانشآموزان را به بیان
عقید و همکاری و انبازی در یادگیری دعوت میکنند، در دهههای اخیر یادگیری مشارکتی
و معاضدت و تعاون باب گروه، موضوع بحث انگیزی در آموزش شده است و معلمان در حال
تجربه اجرا کردن روشهای یادگیری مشارکتی و گروهی هستند تا روی آموزش را در کلاسهای
خود از لحاظ کمی و کیفی ارتقا دهند.باب این رفتار پژوهی تلاش کردیم چگونگی
تأثیرروشهای مشارکتی برافزایش علاقمندی دانش آموزان پایه دوم راهنمایی مدرسه
راهنمایی شهیدین پورمحمدی به درس علوم آزمایشی بپردازیم.