آماج
یکی از بهترین تعریفهایی که از مهندسی برق شده است، این است که محور اصلی فعالیتهای مهندسی صفت و الکترونیک؛ شامل ساخت و تولید قطعات الکترونیکی و ماشینآلات برقی، تبدیل یک سیگنال به سمت سیگنال دیگر است. که حتماً این سیگنال ممکن است شکل خیزاب ولتاژ یا شکل موج جریان و یا ترکیب دیجیتالی یک بخش از دادهها باشد.
مهندسی صفت دارای چهار گرایش است که در زیر بهطور اجمالی به بررسی آنها میپردازیم و در قسمت معرفی گرایشها به تفصیل در مورد تمام کدام صحبت خواهم کرد.
مهندسـی برق- الکترونیک
الکترونیک علمی است که به سمت بررسی حرکت الکترون در دوره گاز، خلاء و یا نیمه رسانا و اثرات و کاربردهای آن میپردازد. با توجه به این تعریف، فارغالتحصیلرشتههای مهندسی الکترونیک در زمینه ساخت قطعات الکترونیک و کاربرد آن در مدارها، فعالیت می کند. به عبارت دیگر، زمینه فعالیت مهندسی الکترونیک را می توان به دو ازگ اصلی «ساخت قطعه» و کاربرد «مداری قطعه» و «طراحی مدار» تقسیم کرد، که محققان حرف این مبنا توانستند رباطها را بسازند.
مهندسـی برق- مخابـرات
مخابرات، گرایشی از مهندسی برق است که باب حوزه ارسال و دریافت دادهها فعالیت میکند. مهندسی تلفنخانه با ارائه نظریهها و مبانی لازم جهت ایجاد ارتباط بین دو یا چند کاربر، انجام عملی فرایندها را بهطور بهینه ممکن میسازد. پس آماج از مهندسی مخابرات، تادیب متخصصان باب چهار زمینه اصلی این گرایش است شامل فرستنده، بار میانی، گیرنده و گسترش شبکه که گستره تمام کدام عبارتند از:
- فرستنده: شامل آنتن، نحوه ایفاد و...
- مرحله میانی: شامل خط جابجایی و محاسبات مربوط و...
- گیرنده: شامل آنتن، نحوه دریافت، تشخیص و...
- گسترش شبکه: مشتمل حرف تعمیم خط ارتباطی ساده، ادوات سویچینگ، بستگی بین مجموعه کاربرها و...