سلامت زنان به سمت آغاز جایگاه والای او در جوهره خلقت به ویژه در شکلگیری
فرهنگ، تربیت، سعادت و صیانت و ارتقای سلامت خانواده و جامعه دارای نقش
تعیین کننده است که این خویش اسم پایین تأثیر حقوق اساسی آنان در خانواده و اجتماع
قرار میگیرد.
قانون اساسی جمهوی اسلامی ایران حرف حمایت از ادرار انسانی، اجتماعی و فرهنگی
همه افراد اعم از زن و مرد، سلامت افراد را یک اسم اساسی دانسته و تأمین
نیازهای سلامت آنها را تکلیف اصلی دولت شمرده است. اسم حقوق زنان باب نظام
جمهوری اسلامی ایران نیز بر اسم سلامت زنان در بهرهمندی و دسترسی به سمت
خدمات، حمایتها و مراقبتهای بهداشتی درمانی مناسبت نیاز و حرف کیفیت مناسب
تأکید مینماید.
شورای عالی انقلاب فرهنگی براساس پیشنهاد شورای فرهنگی- اجتماعی زنان
سیاستهای لازم و راهبردهای اساسی برای تضمین سلامت زنان و دستیابی آنان به
مراقبتهای همه جانبه و مورد نیاز در دورههای مختلف زندگی را با تکیه حرف
پژوهشهای اجرا شده در ابعاد مختلف و با تأکید بر عوامل فرهنگی تأثیرگذار
به شرح ذیل تصویب مینماید:
جرم 1- تعاریف:
1- سلامت: بند از رفاه کامل جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی است و تنها به سمت نبود بیماری و معلولیت اطلاق نمیشود.
2- حق سلامت: حق اسم زنان به معنای برخورداری از سلامت جسمی، روانی،
اجتماعی و معنوی در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی با تدقیق به ویژگیهای
آنان باب مرحلهها مختلف زندگی بوده و از جمله حقوق طبیعی و همگانی محسوب
میشود و مسئولیت تأمین آن بر تقبل دولتها میباشد. یافتههای علمی جدید
درباره اسم زنان و نظامهای سلامت حرف رویکردهای ادغام یافته سلامت در طی
دورههای زندگی تأکید دارد و آن را نکتهای کلیدی و با اهمیت در برنامههای
پژوهشی و برنامهریزی به سمت رقم میآورند. در چنین رویکردی ابعاد فیزیکی،
روانی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و معنوی زندگی زنان حرف در نظر ستاندن
نقشهای چندگانه فردی، اجتماعی و خانوادگی آنان آلامد تماشا قرار میگیرد.
3- اسم معنوی: یکی از ابعاد اسم که در ارتباط با زندگی و رستگاری در
دنیا و پشت از آن است و حرف احساسات عمیق و عقاید انسان به ویژه در بعد مذهبی
و جدای از بخش مادی و جسمانی زندگی میباشد.
4- ارتقای سلامت: عبارت است از فرآیند توانمندسازی افراد جهت افزایش تسلط بر اسم خویش و بهبود آن .
5- پیشگیری از بیماریها: پیشگیری از بیماریها، دربرگیرنده اقداماتی است
که اضافه حرف جلوگیری از وقوع بیماری (نظیر کاهش عوامل خطر)، پیشرفت آن را
نیز متوقف کرده و باب چهره بروز، عوارض آن را کم میکند.
6- رفتارهای پرخطر: رفتارهایی است که موجب افزایش حدس ابراز بیماری، جراحت و یا ناتوانی در طول زندگی میگردد.
7- عواملخطر: عبارت است از رفتار، ابعاد شیوه زندگی یا وضعیت اجتماعی،
اقتصادی یا زیست شناختی که همراه با استعداد فزایندهای از ابتلا به
بیماری، ناخوشی یا صدمات بوده و یا به وجود آورنده و علت این حالتها باشد.
8- نظام سلامت: قید فعالیتهایی که آماج اصلی آنها، حفظ، ارتقاء و یا بازگرداندن سلامت است.
9- معلولیت اجتماعی: هرگونه نقص یا ناتوانی شدید باب انجام فعالیتهای
اساسی و عملکرد زندگی خانوادگی و اجتماعی (تحصیل، اشتغال، معاشرت) که بر
اسم تأثیر میگذارد…