در این مقاله سعی شده است با استعمال از فهرستی بتعداد 21582 از شرکتهای چینی در طول سالهای 2000-20005، روابط بین میزان مالکیت خارجی و حاصل شرکتهای دریافتی ارزیابی شود. یافتهها نشان داد سرمایهگذاری خارجی مشترک بهتر از مالکیت کاملا خارجی و صرفا اندرونی شرکتها عمل میکند. اگرچه بهرهوری و سوددهی باب ابتدا با افزایش مالکیت خارجی افزایش مییابد سرپرست هنگامی که تملک برونی به فراتر از 64% میرسد کاهش این عوامل شروع میشود. این آرم میدهد میزانی از تملک خارجی برای اطمینان از حاصل در حد مطلوب ضروری است. این یافتهها حرف الگو سرمایهگذاری مشترک استدلال شده است، جایی که تعاملات استراتژیک آشکار منابع یک ارباب خارجی و داخلی ممکن است به شکل U باژگونه روابط آشکار عملکرد-مالکیت منجر شود.
(ترجمه مقاله در 14 برگ به دوست پاورپوینت جهت ارائه)