جوشکاری اصطکاکی (Friction Welding)
در جوشکاری اصطکاکی از حرارت پدیدآوری شده میانجیگری اصطکاک بین دو قطعه برای
جوش ادا کردن آن دو به یکدیگر استعمال میشود. بطور سنتی در جوشکاری اصطکاکی یک
قطعه را در طی یک روی مشترک حرف روی قطعه دیگری همراه با اعمال نیروی
فشاری آنقدر تحرک میدهند تا حرارت پدیدآوری شده بر اثر اصطکاک در فصل مشترک
قطعه، باعث نرم شدن جرم تاخت قطعه در مجاورت فصل مشترک شود. در این زمان بخشی از
جرم موجود در روی مشترک دو قطعه که خاصیت مومسان (پلاستیکی) پیدا کرده به فضای
بیرون فصل مشترک رانده می شود. سپس تحرک نسبی تاخت قطعه متوقف شده و یک نیروی فشاری
بزرگتر اعمال می شود و همزمان دو قطعه آغاز به سمت سرد شدن میکنند. این ادا انگیزه جوش
خوردن دو قطعه به سمت یکدیگر میشود. کلید حقیقی عملیات جوشکاری اصطکاکی این است که از
آنجایی که ماده مذابی تولید نمی شود، جوشکاری در فاز جامد فلزات صورت گرفته
است.