شمس الدین محمد اصل بهاء الدین معروف به سمت لسان الغیب بزرگترین غزلسرای ایران که باب اوایل سده هشتم در شیراز متولد شد و همانجا به تحصیل علوم و کمالات پرداخت .
وی در مجالس درس عالمانی مانند صلابت الدین عبدالله حضور یافت و به خواندن قوانین تادیب و دیوان های شاعران عرب پرداخت . و چون قرآن را از برداشت ، حافظ تخلص کرد.