چارلی مهمترین و تاثیرگذارترین شاگرد مک آداب و آقازاده یک نمایشگر تالارهای محلی موسیقی انگلیسی به نام جرالدین چاپلین بود.
والدین چاپلین هر دو هنرمندانی باب تالار بزرگ شهر لندن بودند و هر دو بازیگر و آوازهخوان، اما پیش از آنکه وی 3 ساله شود از هم جدا شدند.
چارلی آواز خواندن را از مادرش آموخت. بعدها مادرش دستخوش بیماری روانی میشود و در یک آسایشگاه باب حوالی لندن بستری میشود.
اما پدرش زمانی که چارلی ۱۲ ساله بود، پف شد. زمانی که مادرش در یکی از اجراهای جاندار تئاتر که برای سربازان اجرا میشد، جسمی به سر وی برخورد کرد و آسیب دید، چارلی 5 ساله روی پهنه رفت و تماشاچیان عصبانی را با خواندن آهنگی سرگرم و آرام کرد.
حرف بیمار شدن مادر، چارلی و برادرش رابطهٔ عمیق تری پیدا کردند و هر دو با استعداد بالایی که داشتند در همین سالن قدیمی که پدر و مادرشان در آن کار میکردند، مشغول به کار شدند.
چاپلین در سال 1910 به آمریکا ذهاب و با برادرانش استودیو چاپلین را تاسیس کردند. در سال ۱۹۲۸ مادر چاپلین، درست در زمانی که ۷ واحد زمان ( از انتقال وی توسط پسران به هالیوود میگذشت، از دنیا رفت. بعدها چارلی از وجود برادری ناتنی از سمت ام آگاه شد به آوازه ویلر دریدن که این برادر نیز به مابقی برادران در هالیوود و استودیو چاپلین پیوست.
چاپلین یهودیزاده فقیری بود که اوقات کودکی را در اشکال و تنگدستی گذراند و در نخستین سالهای شکوفایی سینما در امریکا، با تکیه بر خلاقیت و آمادگی خویش به اوج شهرت رسید.
در سال ۱۹۱۳ بازی چاپلین در آمریکا مورد تدقیق یکی از فیلمسازان رسم میگیرد و از آن پس با شرکت فیلمسازی کی استون همکاری میکند.
وی نخستین فیلمش را با نام اسم یک زندگی که فیلم کمدی حیات در سال ۱۹۱۴ آغاز کرد. در این شرکت و حرف این فیلم چاپلین به شهرت رسید. به تدریج چاپلین به محبوبترین هنرمند تاریخچه سینما تبدیل شد و تهیهکنندگی آثارش را نیز بر عهده گرفت.
باب 1913، هنگامی که با دستمزد 150 دلار در هفته باب کمپانی کی استون استخدام شد، یک بازیگر سیار نمایشهای وودویل امریکایی بود.
در نخستین فیلمی که به سمت نام باب تلاش معاش (1914) برای مک سنت بازی کرد، نقش یک شیک پوش تیپیک انگلیسی به او محول شد، اما با فیلم دومش، مخمصه غریب مبیل 1914، کارکتر یک ولگرد کوچولو را معرفی کرد؛ کارکتری که بعدها اورا شهره آفاق ساخت و به یک نماد جهانی سینمایی از یک فرد عامی در دوران ما بدل کرد.
چاپلین در کمپانی کی استون در 34 فیلم کوتاه و 6 حلقهای خرافی حرف عنوان رمانس ناکام تیلی (1914) به کارگردانی مک سنت بازی کرد و کاراکتر این دلقک ریزنقش محزون را به تدریج پرورش داد. شخصیتی با کفشهایی که برایش بزرگ بودند، شلواری گشاد و کتی آبخوری که کلاه لبهدار دربی حرف سر می گذاشت.
شخصیت پردازی براق او، همراه با ادا پانتومیم که چارلی تبحر بیمانندی در آن داشت، از ولگرد کوچولو انسانی ساخت که با جهان پیرامون خود به کلی بیگانه است.
از جمله مشهورترین فیلمهایی که چاپلین باب کمپانی اسانی ساخت، میتوان به سمت ولگرد، شغل، بانک، شبی در نمایش اشاره کرد. این فیلمها در سال 1915 ساخته شدند.
این فیلمها چندان مناسبت استقبال قرار گرفتند که چارلی سال بعد درخواست هفتهای 10 هزار دلار به اضافه پیش پرداختی معادل 150000 دلاری پس از امضای پیمان برای ساختن 12 فیلم برای کمپانی میو چوال را کرد.
معروفترین فیلمهای چاپلین باب کمپانی میوچوال عبارتند از: بازرس فرودگاه 1916، مامور آتش نشانی 1916، ساعت یک صبح 1916، تارک سره بازی 1916، سمساری 1916، خیابان اوباش 1917، مهاجر 1917، ماجراجو 1917.
چاپلین در سال ۱۹۱۹ به همراهی تعدادی از دوستان سینماییاش اتحادیه سینماگران را تاسیس کرد. ثانیه زمان این فراغت برای او پدید آمده بود تا پس از سالها، به دلمشغولیهای خود بپردازد و فارغ از نظام مافیایی حاکم بر هالیوود، حرف دل خویش را به زبان تصویر بیان کند.
بسیاری چارلی چاپلین را عزب یک کمدین موفق میدانند حال آنکه او در طول حیات خود در زمینه موسیقی نیز استعداد فراوانی از خود نشان داد. ساختن خنیا فیلم کار عادی وی بود و توانست در مجموع موسیقی 23 فیلم را به پایان برساند. موسیقی فیلم لایم لایت ساخته چالین باب واحد زمان ( 1972 برنده جایزه اسکار شد.
شخصیت چاپلین بیشتر به عنوان «آواره» شهرت یافت که در زبانهای مختلف آفاق مفهومی به بسان فردی ولگرد با رفتارهای پیچیده اما بزرگ منشانه داشت. باب واحد زمان ( ۱۹۱۵ چاپلین با یک کمپانی تازه قرارداد بست و مشغول ساخت فیلمهای بلندتری شد.
در واحد زمان ( ۱۹۱۶ کمپانی فیلم موچوال پول ۶۷۰ هزار دلار با چاپلین قرارداد بست و در مدت ۱۸ ماه وی ۱۲ فیلم بلندمدت کمدی برای آنها ساخت که در این نوع از ویژگی ممتازی در تاریخ سینما برخوردار بودند. در واقع قید فیلمهای که باب این کمپانی ساخته شد، به یک اثر کلاسیک سینمای کمدی تبدیل شدند.
باب پایان این سالها آمریکا رسیده جنگ جهانی شد و چاپلین دورهٔ جدیدی از سینمای خود را با دوستانی آغاز کرد. از سال ۱۹۱۸ چاپلین در استودیو خود مشغول به کار شد. تمام فیلمهای پیشین دوباره ویرایش و کات شدند و باب سالهای مختلف موسیقی و تدوین جدید صورت گرفت.
دیکتاتور بزرگ نخستین فیلم کاملا خطیب چاپلین حیات که در اوضاع نابسامان جهانی در دهه 40، اثری ضد نازی بود. این فیلم در مناسبت دیکتاتوری اروپایی و در واقع تاریخچه تعیش آدنوید هینکل، دیکتاتور کشور خیالی تامانیا است که دست به کشتار یهودیها میزند و اروپا را درگیر جنگ میکند.
برخی این فیلم را نپسندیدند و برخی جنبه سیاسی آن را بهمنماه و برخی آن را به قدر کافی جدی نگرفتند. حرف این اسم این فیلم از نظر تجاری محبوبیت فراوانی پیدا کرد و چاپلین را همچنان به عنوان یک ستاره در اوج نگاه داشت.
سر انجام، سر چارلز اسپنسر چاپلین 25 دسامبر سال 1977 باب سن 88 سالگی درگذشت.
برخی از افتخارات چارلی چاپلین:
بعضی از فیلمهای چارلی چاپلین: