هر مقوله ایا و مظهر ای در کهکشان دانش بشری، برای ماندگاری، به سنجش در ترازوی عقل، تحکیم اصول عقلایی و به دیگر سخن، توسعه و تقویت ظرفیت برهان پذیری آن نیاز دارد. حال آیا پرسه معصوم حسین(علیه السلام) و ائمه اطهار (علیهم السلام) این استحکام عقلایی را دارد الا نه؟ آیا می استطاعت حرف برهان های عقلی، به تبیین آن پرداخت یا آن که تنها حرف مقولاتی فراعقلانی برایاینکه عشق، قابل شرح است؟ از تماشا ما، اصل عزاداری حسینی و هسته مرکزی آن، کاملا قابلیت بینه پذیری و تبیین عقلانی را دارد .