اصول احکام
-اصول فلسفه و آیین رئالیسم1تا5
-امامت و امامت
-امداد های غیبی در تعیش آدم
-انسان در قران
-انسان و ایمان
-انسان و سرنوشت
-آینده انقلاب اسلامی
-آینه جام.شعر های حافظ
-بررسی اجمالی اغتشاش های اسلامی در صد واحد زمان ( اخیر
- بیست گفتار
- پاسخهای آموزگار به سمت نقدهای بر کتاب حجاب
- پانزده بیان
- پنج نوشته
- پیامبر بیسواد
- آموزش و تربیت در اسلام
- توحید
- جاذبه و دافعه علی
- جامعه و تاریخ
- جهاد
- جهانبینی توحیدی
شهید سید مرتضی آوینی در شهریور سال 1326 در شهر ری متولد شد تحصیلات ابتدایی و متوسطهی خود را در شهرهای زنجان، کرمان و تهران به پایان رساند و سپس به سمت آغاز دانشجوی معماری وارد دانشکدهی هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد او از کودکی با هنر انس داشت؛ شعر میسرود داستان و مقاله مینوشت و نقاشی میکرد تحصیلات دانشگاهیاش را نیز در رشتهای به انجام رساند که به طبع هنری او سازگار بود ولی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی معماری را کنار گذاشت و به اقتضای ضرورتهای انقلاب به فیلمسازی پرداخت:
"حقیر دارای بالا لیسانس معماری از دانشکدهی هنرهای زیبا هستم اما کاری را که الحال انجام میدهم نباید به تحصیلاتم مربوط دانست حقیر هرچه آموختهام از خارج دانشگاه است بنده با یقین کامل میگویم که تخصص حقیقی در سایهی تعهد اسلامی به دست میآید و لاغیر قبل از انقلاب بنده فیلم نمیساختهام اگرچه با سینما آشنایی داشتهام. حرفهکار بنیادی حقیر قبل از انقلاب در ادبیات بوده است... با آغاز اغتشاش تمام نوشتههای خویش را - اعم از تراوشات فلسفی، داستانهای کوتاه، اشعار و... - در چند گونی ریختم و سوزاندم و تصمیم گرفتم که دیگر چیزی که "حدیث نفس" باشد ننویسم و دیگر از "خودم" سخنی به میان نیاورم... اهتمام کردم که "خودم" را از میان بردارم تا هرچه هست خدا باشد، و خدا را شکر حرف این تصمیم وفادار ماندهام. البته آن چه که آدم مینویسد همیشه تراوشات درونی خود اوست همهی هنرها این قید اینسان هستند کسی هم که فیلم میسازد اثر تراوشات درونی خود اوست اما اگر انسان خود را در خدا فانی کند، آنگاه این خداست که در آثار او جلوهگر میشود حقیر این چنین ادعایی ندارم ولی سعیم بر این بوده است."
شهید آوینی فیلمسازی را باب اوایل توفیق انقلاب با ساختن چند مجموعه دربارهی غائلهی گنبد (مجموعهی شش روز در ترکمن صحرا)، سیل خوزستان و ظلم خوانین (مجموعهی مستند خان گزیدهها) آغاز کرد.
امت جهاد اولین گروهی بود که صفت آنی بعد از شروع جنگ به جبهه رفت دو تن از اعضای گروه در همان روزهای او جنگ در قصر شیرین اسیر شدند و نفر سوم، در حالی که تیر به شانهاش خورده بود، از حلقهی محاصره گریخت. گروه بار دیگر شکل گرفتن یافت و در روزهای محاصرهی خرمشهر برای تهیهی فیلم وارد این آبادی شد:
"وقتی به خرمشهر رسیدیم هنوز خونینشهر نشده حیات آبادی هنوز سرپا بود، اگرچه احساس نمیشد که این حالت زیاد پر دوام باشد، و زیاد هم دوام نیاورد ما به تهران بازگشتیم و شبانهروز پای میز موویلا کار کردیم تا اولین فیلم مستند جنگی دربارهی خرمشهر از تلویزیون پخش شد؛ فتح خون."
مجموعهی یازده قسمتی "حقیقت" پیشه بعدی امت محسوب میشد که یکی از هدفهای آن ترسیم علل سقوط خرمشهر بود.
او باب سال 1367 یک ترم در مجتمع آکادمیک هنر تدریس کرد، ولی چون مفاد مورد نظرش برای تدریس با طرح دانشگاه همخوانی نداشت، از ادامهی تدریس صرفنظر کرد. مجموعهی مباحثی که برای تدریس فراهم شده بود، با اتساع و شرح و تاویل بیشتر در مقالهای بلند به نام "تاملاتی در ماهیت سینما" که در فصلنامهی "فارابی" به چاپ رسید و بعد در مقالاتی با عناوین "جذابی در سینما"، "آینهی جادو"، "قاب تصویر و زبان سینما"و... که از فروردین واحد زمان ( 1368 در ماهنامهی هنری "سوره" منتشر شد، تفصیل پیدا کرد. مجموعهی این مقالهها باب کتاب "آینهی جادو" که جلد اول از مجموعهی مقالات و نقدهای سینمایی اوست. جمعآوری و به سمت افست سپرده شد.
سالهای 1368 تا 1372 دوران اوج فعالیت مطبوعاتی شهید آوینی است. آثار او در طی این دوره ایضاً موضوعات بسیار متنوعی را حاوی میشود. هرچند آشنایی با سینما باب طول مدتی بیش از ده واحد زمان ( مستندسازی و تجارب او در زمینهی کارگردانی مستند و به خصوص مونتاژ باعث شد که قبل از هرچیز به سینما بپردازد. ولی این مسئله موجب بیاعتنایی او نسبت به اسم هنرها نشد. او در کنار تدوین مقالات تئوریک درباب ماهیت سینما و نقد سینمای ایران و جهان، مقالات متعددی در مورد حقیقت هنر، هنر و عرفان، هنر جدید اعم از رمان، نقاشی، گرافیک و تئاتر، هنر دینی و سنتی، هنر انقلاب و... تدوین کرد که باب ماهنامهی "سوره" به چاپ رسید. طی همین دوران باب خصوص مبانی سیاسی. اعتقادی انتظام اسلامی و ولایت فقیه، فرهنگ انقلاب در مواجهه با دائرهالمعارف واحد جهانی و تهاجم فرهنگی غرب، غربزدگی و روشنفکری، تجدد و تحجر و موضوعات دیگر تفکر و تحقیق کرد و مقالاتی منتشر نمود.
مجموعهی آثار شهید آوینی در این دوره هم از بابت کمیت، هم از جهت تنوع موضوعات و هم از نظر ته معنا و اصالت تفکر و شیوایی بیان اعجابآور است. باب حالی که سرچشمهی اصلی استدلال او به قرآن، نهجالبلاغه، کلمات معصومین علیهمالسلام و آثار و گفتار حضرت امام(ره) باز میگشت. با تفکر فلسفی غرب و آرا، و نظریات متفکران غربی نیز دوستی داشت و حرف یقینی برآمده از نور حکمت، آنها را نقد و بررسی میکرد. او آگاهی اصول فلسفی و سیر تاریخی فرهنگ و تمدن جدید را از لوازم مقابله با تهاجم فرهنگی میدانست چرا که این شناخت زمینهی خروج از عالم غربی و غرب زدهی کنونی را فراهم میکند و به بسط و گسترش فرهنگ و تفکر الهی مدد میرساند. او بر این باور بود که با وقوع انقلاب اسلامی و بروز آدم کاملی چون امام خمینی(ره) بشر وارد عهد تاریخی جدیدی شده است که آن را "عصر توبهی بشریت" مینامید. عصری که به سمت انقلاب جهانی معصوم عصر(عج) و ظهور "دولت پایدار حق" منتهی خواهد شد.