چکیده اغوزها از زمان ورود سلجوقیان به ایران عنصری پایدار باب ترکیب جمعیتی جامعه خراسان شدند. و از نیمه دوم حکومت سنجر حرف رقم قبایل غز به واسطه فشار ناشی ازجابجایی اقوام در دشت قبچاق و قدرت رو به رشد قراختاییان افزوده شد. از این رو برقراری نظارت بر اغوزها وتسلط بر آنان یکی از مهمترین مسائلی بود که سنجر با آن درگیر بود. آلت اداری سلجوقیان و سنجر همواره باده کوشید تا با گرفتن مالیات از احشام و یا چادرهای منفرد بر صحراگردانی که در درون امپراتوری به سر می بردند نظارت کرده وآنها را مطیع و فرمانبردار ...