پمپ هایی که در
هیدرولیک روغنی کاربرد دارند به 3 گروه اصلی زیر تقسیم می شوند :
-
پمپ های چرخ دنده ای
-
پمپ های پره ای
-
پمپ های پیستونی
پمپ های آسمان دنده
ای شامل دو آسمان دنده می باشند . این چرخ دنده ها با همدیگر جفت شده و زمانی که یکی
از آنها توسط عاملی به گردش در می
آید ، دیگری را نیز می گرداند . این پمپ از سنخ جابجایی مثبت بوده و میزان دبی آنها
را می توان با تغییر سرعت گردش محور محرک تغییر داد . دبی یا بازدهی این پمپ ها
عمدتاً به دقت و تماس مناسب سطحها دنده های درگیر (آب بندی سطحها دنده ها) بستگی
دارد .
پمپ های دنده ای
را می توان به اشکال جوراجور تقسیم کرد .
هزاره : پمپ های چرخ
دنده ای آسان
فشار تئوریک در
پمپ های آسمان دنده ای استوار در نظر گرفته می شود . غرض از تنگی تئوریک این است که
در ادا در اکثر پمپ های چرخ دنده ای امکان بروز تراویدن داخلی روغن و لغزش سطوح دنده
ها وجود داشته که این خود سبب کاهش تنگی می گردد . بدین ترتیب ثمر این قبیل پمپ
ها می تواند تا 5 باب صد کاهش یابد . متداول ترین این پمپ ها متشکل از یک چرخ دنده
است که مطابق شکل (1 )درون یک محفظه جاوی دریچه ورود و خروج روغن قرار می گیرند .
یکی از چرخ دنده ها متصل به شافت محرک می باشد . با چرخش آسمان دنده اول باب جهتی که
در شکل مشخص شده است حرکت چرخ دنده دوم در خلاف جهت ثانیه امکان پذیر می گردد . محفظه
مکش به سمت انبار روغن متصل است . چرخش چرخ دنده ها انگیزه ایجاد بیهوا شده و فشار منفی
حاصل و نیز تنگی اتمسفر بر روی روغن در مخزن سبب جریان روغن از مخزن به بیرون می
شود . عمل مکش روغن از طریق دریچه ورودی به اجراء باب آمده و پس از عبور از محیط هر
چرخ دنده ضمیر اول شخص جمع بین فضای بین هر دنده ها و پوسته مستقر می گردد . بدین ترتیب روغن
با تنگی از دریچه خروجی جریان پیدا می یابد .