مقدمه:
ماهیانی که درخور استعمال انسان نباشد
و همچنین آبزیان صید ؟؟؟ برای تولید پودرماهی بکار میرود که دارای بازاری جهانی
قابل بررسی میباشد. حرف اینحال، مداوماً فرآیند و راههای نوینی از مصرف ماهی
دریایی، ضایعات ماهی و احشاء ماهی، مورد بررسی و تحقیق قرارمیگیرند.
آماج اصلی از تولید سیلانه ماهی
ابداع فرآیندهایی حرف هزینه سرمایهگذاری پائین بوده بتوان آنها را در کشتیهای
ماهیگیری و یا درمکانهای کوچک و دورافتاده که درآنها کارخانههای پودرماهی
ازنظراقتصادی نمیتوانند فعالیت نمایند، بکار برد. یکی از فرآیندهایی که موردتوجه
قرارداشتهاند نگهداری حفظ کیفیت شیمیایی به ماهی بوسیله اسید یا بازها، توأم با
هیدرولیز و یا بری آن، میباشد ]آندرسن،آراسون و یونسون[1]، 1981؛
را وگلیدبرگ[2]،1982[. فرآوردههای حاصل از این فرآیند شیرابه سیلویی ماهی خوانده میشود.
شیرابه سیلویی ماهی را شاید بتوان بصورت فرآوردهای مایع و ساخته شده از ماهی یا
اجزایی از ماهی و اسید یا ندرتاً قید اسم (مانند هیدروکسیدسدیم)، توصیف نمود. مایع
شدگی (میعان) براثر ادا آنزیمهایی که بطورطبیعی دربدان ماهی حضور دارند. ایجاد شده،
و بوسیله اسید که شرایط صحیح برای تجزیه بافتها میانجیگری آنزیم و محدود ساختن رشد
باکتریهای فاسدکننده را ایجاد میکند، شتاب میگیرد. اکثراً اسیدهای آلی (ارگانیک)
بطورمتداول برای تولید شیرابه سیلویی از ماهی بکار میروند.
شیرابه سیلویی ماهی بصورت تجارتی در
اسکاندنیاوی و لهستان مورداستفاده قرارمیگیرد. تولید سالیانه حدود 120000تن
فرآورده است که عمدتاً حرف بکاربردن اسیدفرمیک، اسیداستیک و اسیدهای معدنی تولید میگردد.
این فرآورده تماماً بعنوان خوراک برای
ماهی، حیوانات خزدار، خوکها و غیره بکار میرود.
2- پس زمینه و سابقه
تولید شیرابه سیلویی یک ابداع جدید
نیست. نخستین بار در فنلاند درسال 1920 توسط ای. آی. ویرتانن[3]،
راوگیلدبرگ[4]، 1982،
معرفی گردید. او علوفه سبز را به کمک آمیزهای از اسیدهای سولفوریک و هیدروکلریک
عمل آورد. این روش درسالهای 1930 توسط ادین[5] برای حفظ
و نگهداری و مایعسازی انواع جوراجور ماهی و ضایعات ماهی، اتخاذ و اقتباس گردید
(ادین، 1940). تولید شیرابه سیلویی ماهی در مقیاسی صنعتی درسال 1948 در دانمارک
آغاز شد و پس از سه سال بالغ حرف 15000تن سیلوی ماهی توسط 14شرکت تولید گردید.
پترسن،1951[6] در آغاز
شیرابه سیلویی ماهی تنها میانجیگری اسیدهای معدنی و غیرآلی نظیر اسید هیدروکلریک و
اسیدسولفوریک استفاده میگردید، با اینحال گرچه این اسیدها نسبتاً رخیص بودند،
معذالک بسیار درخور نبودند زیرا ادا نگهدارنده آنها بدواً هنگامی مؤثر واقع میشود
که مقدار PH پائین و تاحد 2میباشد (آنرندسن، آراسون و
یونسون، 1981). بدین ترتیب لازم است که مادهغذایی پیش از آنکه به سمت حیوانات خورانده
شود اسیدزدایی گردد (پترسن، 1953). ایز نگهدارنده و حفاظتی بسیاری از اسیدهای آلی
از قبیل اسیدفرمیک درسطح PH بالاتری فعال میگردد (PH=4). از اینرو
در سالهای اخیر اسیدفرمیک بنحو فزایندهای درتولید شیرابه سیلویی بکاربرده شده
است.