» :: طبابت 14. دما و نقش عصبی- عضلاتی
دما و نقش عصبی- عضلاتی
جوهره
این مقاله تمرکزش را بر روی تاثیر دماهای محیطی مختلف بر چهر سیستم های عصبی- عضلاتی رسم می دهد. در طی ورزشهای با زمان کم، عملکرد 2 تا 5% با افزایش ا پایه ای دمای عضله بهبود باده یابد. به سمت هر حال اگر دمای مرکزی افزایش یابد، این تاثیر مثبت متوقف شده و در عملکرد رخنه ایجاد می گردد. اختلال عملکرد در اسم گرم و سرد مرتبط به تغییرات در محرک های آتشیمزاج به دلیل سازگاری حمایتی، اختلالات مرکزی و پیرامونی می باشد. این امعان حرف حدی، تاثیرات متفاوت محیط گرم و سرد را در بخش های فرانخاعی، نخاعی، و پیرامونی محرک های عصبی که مرتبط به تنظیم بالا و پایین نقش عصبی- عضلاتی مد نظر قرار داده و نشان می دهد که دما انتقال محرک های عصبی را به سمت عضله و پیوند انقباضی محرک ها تحت تاثیر قرار می دهد.
از روش های قلبی عروقی به آیین های عصبی-عضلاتی باب فیزیولوژی محیطی
در واحد زمان ( های بعد از جنگ جهانی دوم، تحقیقات بسیار زیادی بر روی تاثیر شرایط دمایی بر روی ظرفیت ورزشی در انسان انجام شده است. در طی 50 سال بعد از آن، اکثر محققان به بررسی نتایج ورزش کردن در محیط بارد اداشده و تمرکزشان را بر روی موضوعات بهداشتی و سلامت قرار دادند؛ در حالی که تحقیق در محیط گرم تمرکزش را بر روی سازگاری قلبی عروقی قرار داده است.