» :: مدیریت 100. مدیریت راهبردی منابع انسانی و کاهش مرکزیت کارکنان
تدبیر راهبردی منابع انسانی و کاهش تمرکز کارکنان
چکیده
هدف این مقاله، تحلیلی انتقادی از جابجایی مرکزیت بر کارکنان به تمرکز بر راهبرد در نقش مدیریت منابع انسانی (HRM) است. بحث ما اینست که برخلاف فرض یکپارچگی، اهداف سازمانی و اهداف کارکنان در تعارض زیادی با هم باقی مانده اند. از بهر ایضاح تفاوت بین گسترش زبانی منابع انسانی در زمینه وحدت اهداف سازمان و کارکنان و اقدام عملی مدیریت منابع انسانی در برتری دادن منافع راهبردی به منافع کارکنان، یکپارچگی را در سه سطح هنجاری، مفهومی و تجربی به تصویر می کشیم. از بهر اینکه نشان دهیم چگونه متخصصان مدیریت منبعها انسانی به رقابت درباره تمرکز بر مشتری و راهبرد اولویت می دهند، پاسخ های داده شده به یک نظرسنجی داخلی از اعضای هیئت تخصصی انجمن منابع انسانی استرالیا (AHRI) را تحلیل می کنیم تا پشتیبانی برای این ادعا پیدا کنیم که متخصصان منابع انسانی به سمت مرز تفکر راهبردی پیش رفتند. برای انجام اینکار متخصصان مدیریت منابع انیانی به سمت حاشیه سازی مسئولیت های مدیریت منابع انسانی متمرکز بر کارکنان و پرکاری های اخلاقی پرداخته اند. ما به جدال باب مورد کاربردهای این کاهش در تمرکز کارکنان در ارتباط با مدیریت منابع انسانی پرداخته و و حوزه های توسعه پژوهشی دیگری را پیشنهاد می کنیم.
کلیدواژه: مختصص تدبیر منابع انسانی، یکپارچگی، پرتره مدیریت منابع انسانی، مسئولیت، اخلاق