گوگل مارکت
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانگوگل مارکت
فروش فایل ,دانلود فایل,خرید فایل,دانلود رایگان فایل,دانلود رایگانآزادی فردی و حدود آن در حکومت اسلامی
تاریخ بشریت آکنده از مبارزات و درگیریها وتصادمات گروههای مختلف انسانی است . انسان بحکم داشتن چاپ اجتماعی ، از همان روزهای نخستین خلفت ، زندگی فردی را رها کرده و زیستن با دیگر همنوعان را پیشه خویش ساخته است . در این زندگی که خود بخود برپایه نیاز روبرو و تعاون حرف یکدیگر پدید آمده است همواره برخوردها و همکاریها وجود داشته است .
انسان ، به سمت زودی ، احساس و امکان استیلا خود را بر موجودات طبیعت و حیوانات دریافت و در پست دستیابی حرف آنها و بهره گیری از آنها برآمد ، در جاده تثبیت استیلا خود واستثمار آنها با مقاومت آگاهانه ای برخورد نکرد بلکه می بایست رموز و فنون نفوذ و استیلا را با بکار انداخت آمادگی خود و آگاهی یافتن از قوانین طبیعت و قوای غریزی پنهان در حیوانات که هردو ثابت و تقریباً لایتغیر هستند کشف کند .مناسبت تقبیح قرار می دهد .
انسان باب اصل خود آزاد است یعنی نسبت به موجودات دیگر این امتیاز را دارد که می تواند بین خوبیها و بدیها یکی را تعیین نماید ولی پیوسته این آزادی به سوی انتخاب خوبیها هدایت می شود و انسان مسئول است که از بدیها دوری جوید و به سمت خوبیها روی آورد ، حتی اگر ترک این خوبی وبا ارتکاب ثانیه بدی ، به سمت کسی لطمه ای وارد نسازد و مخل آزادی دیگری نباشد. اسلام ، آزادی انسان را تنها محدود به سمت عدم دخالت دیگران باب کار او و گزینش او نمیداند بلکه آزادی از اوهام و اباطیل و هواهای نفسانی و عادات و آداب غلط را نیز شرط استواری آزادی می داند . از آنها به عنوان قید و بندهایی یادمیکند که آزادی را از آدم سلب می کنند و بشر باید باب گسستن آنها و آزاد کردن خود بکوشد .
آئین حل و فصل اختلافات سازمان تجارت جهانی
روند
آشتی معمولاً به صورت صفت انجام می شود, زیرا برای دولتها دادن امتیاز در
جریان سازش آسان تر است, به شرط اینکه علنی وفاش نشود. ار پیشنهادات آشتی دهندگان
مقبول واقع شود, معمولاً به صورت مکتوب در می آید که سند ثبت و ضبط آشتی ها است.
اما در ادا سازش به سمت معنائی که گفتیم کمتر پیش می آید شاید به این علت که هرگاه
اتخاذ طرق غیر رسمی تر( مساعی جمیله, مینجیگری,...) برای اسم اختلاف, توفیقی به بار
نیاورده باشد بعید است طریقه آشتی راه به جایی ببرد. در راستای تایید و تثبیت آماج اصلی گات که عبارت است از تشویق هم‌چشمی تجاری بدون تبعیض و علنی, مقررات گات به سمت کشورهای سوم اجازه داده که حتی اگر از توافق های دو جانبه اختصاصی بین اندام در مورد محدودیت حجم صادرات, به طور مستقیم آسیب نمی بیند می توانند لغو این سنخ اقدامات و ترتیبات تجاری را که حرف تعهدات چند جانبه کشورها تحت گات هماهنگ نست, استدعا نمایند.
طبق رویه طولانی که از آغاز در گات وجود داشته, برای کشورهای در حال بسط و کم توسعه یافته اشکال ترتیبات ترجیحی و رزروهای خاص وجود داشته که برای آنها امکانات بیشتری ایجاد می کند. در مناسبت اسم اختلاف نیز برای کشورهای در حال توسعه پیش بینی شده که می تواند برای رسیدگی به سمت موضوعات و اختلافاتی که حرف کشورهای توسعه یافته و پیشرفته دارند از ترتیبات و آیین اسم و فصل سریع تر و مطلوب تری استفاده نمایند. این ترتیبات عمدتاً مبتنی بر این ملاحظه است که کشورهای در حال بسط نمی توانند برای مدتی طولانی پیامدهای اقتصادی ناشی از تخلف کشورهای پیشرفته از مقررات سازمان بازرگانی جهانی را تحمل کنند و منتظر رسیدگی های طولانی و پیچیده باشند و لذا باید به شکایات آنها سریع تر رسیدگی شود.
آزادی و قرار وثیقه
همان
طور که می دانیم یکی از ابتدایی ترین ادرار هر فردی اسم آزادی وی می باشد . شاید
بتوان گفت بعد از اسم حیات ، حیات آزادی از جمله مهمترین جنبه های حقوق بشر ، بلکه
بایسته آن است ، لذا در کلیه کشورها ، اسم آزادی از جمله مهمترین جنبه های حقوق بشر
، بلکه بایسته آن است . لذا باب کلیه کشورها ، اسم آزادی اشخاص در قانون اساسی با
تضمین های معتبری اسم پایین حمایت قرار گرفته است . کافی است که نگاهی اجمالی به اعلامیه
های مختلف موجود باب باب حقوق آدم بیندازیم تا به اهمیت موضوع پی ببریم . ارتداد و احکام آن از نظر منابع حقوقی در اسلام
ارتداد چیست؟
ارتداد نیز طوری که در کلمه آمده عبارت است از رجوع و برگشت. در تاج العروس ج 2 ص 351 ط 3 مکتبه الحیاة آمده است «ارتددو ارتدعنه تحول» و سپس می گوید «و منه الردة عن الاسلام ای الرجوه عنه و ارتد فلان عن دینه ازا کفربعد اسلامه» یعنی .. دسته از اسلام بکسر راء بمعنی رجوع و برگشت از اسلام است و فرموده می شود فلانی از دینش مرتد گردید یعنی پس از اسلام به سمت کفر رجوع کرد.
و از این سخنان استفاده می شود که ارتداد باب اصطلاح فقهی و حقوقی بیک معنی است و تفاوتی بین معنای لغوی و فقهی آن نیست. فلزا شهید آغاز در کتاب شریف لمعه در تعریف الحاد می فرماید: «الارتداد و هو الکفربعد الاسلام» یعنی ارتداد عبارت است از کفر بعد از اسلام شارح أن مرحوم شهید ثانی باب توضیح این عبارت می فرماید: «والکفریکون بنیة و بقول کفر و فعل مکفر فالاول العزم علی الکفر و لوفی وقت مترقب و فی حکمه الترددفیه والثانی کنفی الصانع لفظاً و الرسل و تکذیب ایلچی و تحلیل صفت بالا جماع کالزنا و عکسه کالنکاح و نفی و جوب مجمع علیه کرکعة خود الصلوات الخمس و عکسه کوجوب صلاة سادسة یومیه» (1). یعنی کفر گاهی حرف نیت و گاهی با گفتاری کفرآمیز و گاهی حرف کاری کفرآور متحقق می شود در صورت نخست آهنگ و تصمیم حرف کفر هر چند در زمان آینده باشد موجب کفر می شود ودر حکم عزم بر کفر آمدوشد باب اسلام می باشد یعنی ار کسی باب حقانیت دین خود شک نماید از اسلام برون می گردد و در صورت دوم که کلامی کفر آمیز از او سرزند نیز کافر می گردد مانند اینکه صانع عالم و آفریدگار آفاق هستی جل جلاله را حرف لفظ نفی نماید و یا همه و یا یکی از رسولان الهی را انکار کند و یا آنکه حرامی را که با آرمش امت اسلام حرام است بسان زنا حلال بداند و یا برعکس حلالی را که همه امت اسلامی آن را حلال می دانند حرام بداند و یا برعکس حلالی را که تمام امت اسلامی واجب می دانند بایستگی ثانیه را نفی نماید مانند اینکه یک رکعت از نمازهای پنجگانه را مورد انکار رسم دهر و یا غیر واجبی را بایسته بداند مانند اینکه معتقد به نمازهای ششگانه گردد و سپس دستور و قاعده ای را برای اجرا ارتداد بیان می فرمایند: و می گویند «والظابط انکار ضمیر اول شخص جمع علم خود الدین ضرورة یعنی ضابطه در ارتداد این است که شخصی یک ضروری از ضروریات دین را انکار نماید و سپس می فرماید: «و لافرق فی القول بین و قوعه عناداً او اعتقاداً او استهزاء» حملا علی الظاهر یعنی در تحقق کفر در صورتیکه حرف گفتار باشد فرقی نیست بین آنکه از روی عناد و یا اعتقاد و یا استهزاء و مسخره بوده باشد.
اصلاح شورای امنیت ، تطبیق منشور ملل متحد با واقعیات جدید پس از دوره جنگ سرد
مساله بازنگری منشور سازمان ملل موتلف بطور کلی، و اصلاح مقررات راجع به شورای امنیت بطور خاص جهان را باب برابر مرحله پر اهمیتی قرار داده است.
دگرگونی های سیاسی اخیر که تاثیر قابل بررسی ای در پیوندگر بین المللی گذاشته اند، تحولاتی را در انتظام حقوقی بین المللی ایجاب می کند. معیارهایی که عمدتا پشت از پایان تذکره جهانی دوم برای تنظیم روابط بین المللی در تماشا افسرده شده دیگر امروزه با واقعیات تطبیق چندانی نداشته و جوابگوی نیازهای جامعه بین المللی نیست.
منشور ملل متحد، یکی از مهمترین اسناد حقوقی بین المللی است، و از آنجا که تقریبا تمامی دولتها عضو آن می باشند، می توان ثانیه را نوعی خاص از یک قانون اساسی جامعه بین المللی تلقی نمود. حرف این وصف، طبیعی است که انتظارات نخست آگاه آن گردد. این مساله که بحث زیادی را باب محفل‌ها بین المللی بر انگیخته منجر به آغاز روند مذاکراتی گردیده که گرچه هنوز نتایج ملموسی بدست نیامده و لیکن دست کم موضع‌ها دولتها را تا حدودی در این باره روشن ساخته است. مقاله ذیل، سعی دارد جریان و روال مذاکرات را از آغاز تا کنون بسط داده و مسائل مهمی که در این زمینه مطرح شده یا باید مدنظر رسم گیرد را مورد جدال رسم می دهد. نویسندگان نوشته باب این جریانات به نحوی سهیم بوده و سعی می دارند در پرتو تجربه شخصی خود، پیش و همچنین چشم اندازهای این مذاکرات را منعکس نمایند. نویسندگان این نوشته هر دو فنلاندی هستند.