پل گلدن گیت یک جسر معلق در سانفرانسیسکو است که این شهر را به خو ایالت کالیفرنیا وصل می کند. این جسر بر روی تنگه گلدن گیت زده شده است. این پل در ۲۷ مه ۱۹۳۷ گشایش یافت و در فاصله بین سالهای ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با درازا ۴٬۲۰۰ پا (۱٬۳۰۰ متر) طولانیترین پل آونگ دنیا به حساب میآمد.
پل گلدن گیت حرف هزینه ۳۵ هزارهزار دلار ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته شد. این جسر باب ۲۷ می سال ۱۹۳۷ ساعت ۱۲ بعدازظهر به روی وسایل نقلیه باز شد. اوج این جسر از سطح آب ۲۲۰ پا (۶۷ متر) و وزن آن ۸۸۷۰۰۰ تن است. دو برجی که باب درازا این پل ساخته شدهاند ۷۴۶ پا (۲۲۷ متر) ارتفاع دارند.
در سال ۱۹۹۷، حدود ۴۱۳۸۱۰۰۰ وسیله نقلیه از چهر این پل عبور کردند. ۳۰ نفر در هنگام ساخت این جسر از روی آن سقوط کردند و به سمت دلیل وزش بادهای شدید، کارگران در هنگام ساخت آن با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ساکنین شهر سانفرانسیسکو این پل را تمثیل آبادی خود به حساب میآورند.
این مستند نشان می دهد که چگونه این بنا حرف ابتکار طرحریزی و ساخته شده است و اینکه چگونه در آینده پایدار خواهد ماند.
جسر گلدن گیت، ابتکار مهندس مشهور جوزف استراس بود که پیش از این طراحی ۴۰۰ جسر متحرک را برعهده داشت. ایرونیگ مارو، مهندس استاد و مهندس چارلز آلتون الیس و لئون مویسیف از طراحان پل باب اجرای این پروژه بزرگ مشارکت داشتند. ساخت این جسر از ۵ ژانویه واحد زمان ( ۱۹۳۳ شروع شد و در آوریل ۱۹۳۷ به پایان رسید و در ۲۷ می همان سال برای تردد عابران پیاده آزاد شد. این پل تنها راه برونداد سانفرانسیسکو به جانب شمال است و از ۶ مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشکیل شده است در اول سپتامبر سال ۲۰۰۲ عوارض تردد از روی این پل برای وسایل نقلیه موتوری از ۳ دلار به ۵ دلار افزایش یافت. دوچرخه، موتور و عابر پیاده از ادا عوارض اسم بخشوده هستند.